Özlem Deniz Şiirleri - Şair Özlem Deniz

Bir avuç içinde
Tuttuğum küçücük ellerin…
Büyüyüp acıya yar olacak değil mi!
Nasıl ki güvenirsen bana sen,
Aynı kalbin atışıyla nefesim
Büyüyüp daralacak içimde bil-sen!

Bulutlar ayın önünde ay görünmüyor
Sevdamın önünde gururum sustum
Nicedir sır yüreğimin dili bilinmiyor
Ben o tanıdık sokaklarda kayboldum

Canlanıyor durmadan düşlerdeki giz
Başkası değil bak avucumdaki 'biz'
Nasıl tohum tutar toprak, büyür bir filiz
Bitmez mi hiç gözlerin, bir içim deniz

Unuttum hazanları, güneşim geldi

Duyduklarımı kötüye yormuşum
Sebebi senin coştuğun dünya
Nedense hep yanlış anlıyormuşum
Sana sitem dolu alkışlar valla

Acımı hapsedip sevgine koştum

Bir sözcükle saklar aklımı kalbim
Büyür gözümde sancılar
Bir suçlu gibi sessiz sevgim,
Gözlerim önümde neye ağlar.
Eski bir his titretir içimi,
Yeniymiş gibi bir de parlar

Baba deyince titrer yüreği Naz'ların inceden
Bir de hasreti varsa kollarında yanlızlığın
Açılır sonsuza penceren, çöl uykularında aklın
Anıları sızlar, şımarık yürekli çocuklukların
Az daha çoktur anladım yeniden

Gözümün önünde değil şimdi;
Yolları tanıyor, biliyor meleğim.
Aklı ziyan düşlerinde seviyor,
Yanıyor, kanıyor sebebin.

Alkışı hiç duymuyor

Akıyor arabalar caddelerde
İnsanlar yürüyor nereye
Düşündüm durmadan
Kayboldum sebeplerde ben

Azalmış umutlar

Terk edip gittin bizi diye
Kızmıştım sana,
Kırılmıştım babacığım
Hani o bayram günü
Gitme derken peşinden
Bakakaldı gözlerim

Ağla aşkım o da insan için
Kefarettir günahlarına gözyaşı da
Ben belki fena olurum ama
Dayanırım senin için

Ağlamadıkça kin tutar insan