Topraksız bahçende çakıl taşıyım
Sahipsiz, korkulu sebebini ektin yüzüme
Kibir hünerlerini içime çektim
Bir parça sen değmedi kalbime
Seher gözlü semalarımda buldu yine
Biraz da boşver, anlama zorsa
İçinde hayat güler o zaman
Biraz da sarıl kendine anlat
Küsmeler diner barışın buysa
Yoruldum seni izlerken içim
Aklın...kaybolsa ne kolaydı
Dağılmazdı yar gözlerinde
Usanmadı güzelliğin..
Mucizeydi belki de
Kollarında acıtıp yalanı
Gerçeğe uydu gözlerin.
Daha kendimi tanımadan
Daha azıcık büyüyemeden
Ben burdan, kendimden
Başka hiç bir yere gidemem
Ama güvenli sessizliğim
Canıma değdi sesinde adımlarının acısı.
Adıma verdi yüzünü ruhumun aşktan anlamı
Her öldüğümde tabutuma koşarken
Yağmur sevdi yanağımdan gamzeme giden sevdayı
Aldırmadım gülüşüne beni yol ederken
Gözlerimi yumuyorum,yanındayım
Yüzüm bağrında soluklarını dinliyor
Bir şarkıyı yaşıyorsun söylerken
Üşüyorsun rüzgara karşı yürürken
Çarptıkça rüzgara sesin
Aşık oluyorum sana yeniden
Karıştı içim iyice
Ateşten küle döndü,
Savrulmak zor geliyor meçhule
Beni alan rüzgârlar şimdi ağlıyor
Her şeyim söndü
Yağmur deyince
En az kendin kadar iyi tanıyıp yalnız geceyi
Ya dost olursun, ya düşman
Gece olursun bilmiyorsan
Ya da yalnız olursun yalnızca
Tanımıyorsan
Yangınlardan geçtin,
Üzdün acıları aşkla
Cenneti de gördüm sandın
En güzel yaşlar aktı inatla
Lezzeti de yalan, kandın..
Rüyamda gördüm seni
Korktum biliyor musun?
Yüzün başka, sesin başkaydı
Ama biliyordum seni
Özlemimde buldum seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!