Yüzerken faniliğin denizinde dostlar
Eller kilitli kendine...
Verirken azıcık aşın şükrünü zatlar
Gönül bölüşülür sayısız haneye...
Semadan yıldızlar dökülür o zaman
Döner yüzü gül nurun, bir lokma gülüşe
Bir duysam
Elimde sıcaklığını
Kalbimdeki sesi
Var olanı
Yaramdaki kin onursuz
İçim dışımda
Gözlerini sevdiğim küçücüğüm!
Büyümeyenim gözümde
Tahtı çakılı içimde
Değişmez hiç bir biçimde
Bitmeyenim elimde
Gürül gürül aksın yüzünde hayat
Nazlı yollarında, yalnız dağlarında
İçin gitsin, sızın kalsın bağrında bırak
Dargın ağlarında, ıssız bağlarında
Yorulmasın sözlerin, uzak sevdalar
Aslında kovarsın onu sen
Soğuk, yorgun ve yalnız
Alıştın ellerinde burulmuş kavgaya
Karşına arsızca her çıktığında
İçinde asılmış yüzü dünyanın
Acıya doğdun
Umuda öldün
Gül bahçelerinde
Yağmurun güneş güneş
Kaderine yağarken
Çiçeğini soldurdun
Al yalnızlığımı dünya
Mutsuzluğumu
Karanlığımı her sabah
Yerine koy
Aradığımın
Çuvallarımı al hafifliğine
Aşina kıyılarım aşka
Akıl ne olur başta
Ziyan olur acılarım
Aşk da vedadan mı yana?
Boğazımda yangındın
Tatlı bir meltem olsun selamım
Kalbinize dokunsun,
Acınıza çare olsun
Yada bence sizin,
Bir hayvanınız olsun
Mesela bir Alman Kurdu
Güneşin özledi serin suları
Akmak mümkünmü savaşsa sağın solun yarının
Masallara inanır gibi çocuğuz herşeyin üstüne
Zamanın
Ellerinde sen kal sadece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!