Neden sevdin ah, göre göre dünyayı
Sarılmadan büyüdü ellerinde aşkın,
Kader, acının soyadı
Gitme, yanarak dönerek savrularak...
Yıllanmış ağaçlar gibi kal,
Yanmakta kalbinin en hüzün yeri
Uzun bir ömre sarılır gibi güvende,
Ağlamaz.
Yalnız ve kararsız kılar yaşını
Rengi acır sevdanın
Ama solmaz
Son kuşlarım da özgür artık!
Kanadında bırakılanla uçuyor
Soğuk rüzgara çarpa çarpa
Dönüverdi kollarıma üşüyor.
Taşıyor sabrı fakir kalbim, ilk duyuşta telaşı
Gözlerinin derininde yaralar,
Zamanın aklında anılar
Yağmur kalbinde, acır sevdalar
Bitiktirir ağrılı başında ayrılıklar..
Ayrılıklar getirir pişmanlığı
Ne dolu diyebilirsin, ne boş
Şaşarsan mutlu olur bilen
Aklına gelmeyecek olan da olur
Karışır durur iki sudan bir yol
Ne sen benzersin ona, ne o sana
Aşk bana ait sandım,
Değil dedi büyük üstad
Kalabalık yalnızlığın olamazdım!
Kaçış yok dedi büyük üstad...
Gittim ellerimi gözlerime bağlayarak
Hayat; aldı aklımı
Katarak peşine kalanı,
Buldu sonu, aldı yılları
Sana kalan gülüşün olsun...
Mucize adam, iyi ki doğdun!
Hediyesin sen
Ama açamam ki ben
Korkarım kalbinden
Alır götürürse beni kendimden
Dileksin sen
Aklımda hayatsız kalmış ömürler
Varlıksız bedenlerde acıkmaz,
Gülmek bilmez yeminler…
Aslında yok çehresinde
Kanatları değil, kırılan tebessümü
Kaybetmedi onu mavi yıldız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!