Çık sokağa acıyı devşir
günü oyala
akşama öykün
geceyi selamla
Çık sokağa zulme gülümse
Bendeki bu Sisyphos inadı olmasa
ne sen
sendeki o Eyyup sabrı olmasa
ne de ben
ne sen ne ben...
Ocakta gelmiştin
gözlerin kadar derin
ve sessizdi gelişin
hazır değildim daha
bahçemde bir ayrıkotu gibi çoğaldın
oysa ben o bahçede
Adımızı yazıp
sırtımızı dayadığımız duvarlar
şimdi ihanet ediyor bize
zehrini soluduğumuz sokaklar
çoktan kuşatılmış...
seni ilk öptüğüm yer
Hangi gülümsemenin izi
dudağında yarım kalan
hangi öpüşmenin tadı
kezzap ve sülfür kokan
hangi düşün aktörüsün
uykularıma kurşun sıkan
Koşun çocuklar koşun
biraz ay ışığı
biraz da yıldız devşirdim size gök yüzünden
yüzünüze sürün birazını
birazıyla ceplerinizi doldurun
kalmasın masallara ninnilere
Terkedildik karanlıklara
aydınlık çocuklardık hepimiz oysa
cebimizde sapan taşları
yüreğimizde özgürlük kuşlarımız vardı
güneşi çok gördünüz bize...Filistin'de
Ne zaman aklıma gelse
rüzgarla sevişen saçların
yalnızlık ve çaresizlik
daha da bir acıtırdı
kanser gibi tüm hücrelerimi
I
Karanlık Herakleitos gibi
karanlık yazdığı söylenir
II
Deniz ve çocuk sevdalısıdır
bir de gökyüzü
Bu gün senin doğum günün
sana biraz tuz getirdim
bir tutam fesleğen
ve şiir kırıntıları
biraz da martı tedirginliği
al bunları sakla ısıt düşlerinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!