Özge Bilgeç Şiirleri - Şair Özge Bilgeç

Öksüz bir masaldım sana yazılmış
Sayfalarım satırlarım tek tek okunmuş
İhtirasım, aşkım teneşire serilmiş
Varoluşa direnen bir tavrın özüyüm..

Kaçmak istediğimiz her şeyden
Varmak istediğimiz her yere
Hiç kaçamadığımız bir uzaklıktayız
Her çaba aynı yere amade
Aynı güne hep o saate
Aklımızda olanlar elimizde

İstanbul

Dolaştım İstanbul, kirli bedeninde!
Eskitmişsin alları, kızarmıyor tenin de.
Martıların aksi vururken dehlizlerinde
Arzudan artık neşelere, alışmışsın sen İstanbul!

Bir ölünün başında yas tutan,
Birbirinden habersiz iki insan,
İki adam ki, iliklerine kadar sevmiş.
Oracıkta ölmeyen, aşkı hiç bilmeyenmiş.

Cennetten müjde mi geldi?neden bu reveransın ?

Sığmıyor gökyüzüne imgelerim
Hep iki kelimeydi bildiklerim
Varlı,varsız söylemlerim

Odalar derdest, zindandır hatıralar
Yokuşlarda mahpusluk

Sana gel demeyeceğim khaos
Seni beklemeyeceğim bir akşam serinliği
Seni aramayı çoktan bıraktım.
Sana sırlarımı sermeyeceğim..

Eşiğinden geçtiğim seraptı

O eski sokaklarda
Başka caddeler var şimdi
Geçtiğimiz heryerde kalmadı ihtişam

Tüm ışıklar sönmüştü olmadık anda
Kırılmıştı bir hışımla dudak izli bardaklar

Akşamın zülüflerine gergef gergef
Özlemin nakışlarını işliyor
Hüzünlü gözlerim..

Bir damla...
Okyanus kadar tuzlu

Yarasalardan daha çirkiniz
Ve uçmaya çalışıyoruz,mavi göklerde..
Sevilmeleri bekliyoruz, alemi ervahtan
Kalbimizde lafontenden masallar

Kızıma

Bir pembe masal, bir tutam beyaz
Aşktan haber aldım, söyleyin ruhum nerde?
Bir müjdeye, binlerce secde
Umuttan haber aldım, güzel gözlüm burada. .