Özge Bilgeç Şiirleri - Şair Özge Bilgeç

İki cümle arası, sanki cihan y/arası
Toparladım bitmiyor hatırası.
Niyetlerim amel ederken aynı vefamdan
Amin nidalarından kurudu dudaklarım.

Kinimi ,öfkemi idam sehpasına çektim
Onlar ölürken,
Ben
Arz-ı endam edeceğim
Mutluluğun kollarında

Beklemekten yılgın eski bir oyuncak
Alışmış seher vakti göğe meyletmeye
Karlı dağlardan soğuk rüzgarlarıda alsak
Estikçe sallansa,deli olsa salıncak

Bütün şairler sana yazıyor,
Haberin varmı ?
Kara kalemin en yumuşak basışı ile
En gözde resimler
Seni çiziyor
Gökyüzü gri oluyor aniden

İçimde yanan ışıkla,
Yüreğimin çapına b/aktım,
Fiyakalı hayaller kurarak.

Bana cenneti anımsatan günlerle,
Yağmur coşkusunda ,aklıfirarım,

Kıymığı batmış didenin
Kanatır kalbimin
Bir damar hatırası
Beyaz gömleğin
Düğmesine değer
Firakım

Bütün güzellikleri barındıran bir söz söyle
Hiç de ,sonradan olmayan
Sana benzeyen,senden gelen
Kalbinin kıyısından
Ele avuca sığmayan bir söz
Biraz kısık ,biraz bulaşık olan

Bir şey olduğunu biliyorum
Güzel ve çirkin arasında
Bir şey var ama zorlamalıyım gitmeye

Ben ruhu yılgın bir insanım
Ondandır

Hasretin saraylarında dolaşmaktayım
Duvarlarında, gözyaşlarımdan küfler
Perdelerinde, aklımın ucu asılı

Ardında bıraktığın her bir hatırana
Seni sevdiğim her an için

Bir buluttan kundak biçtim sevgime
Büyüttüm dizlerimin dibinde senle her anı
Deli rüzğârlara siper ettim de aklımı
Gözünden düşen yaşlara engel olamadım

Önünden tek nefesle çekerdim dağları