Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Özcan Kurt

PENC-ERE
İnsan ki: yedi kat, yedi pencere,
İçten dışa, dıştan içe açılan,
Altı tabak üstü kapak cendere,
Hayat ocağında pişip kaynayan,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Hem de üstü üstüne..
Hiç aman ve ara vermeden,
Henüz her şey, daha filizde iken,
Ömrümün her umarsız baharının ardından,
Göz açtırmamacasına uçuşup da, düşüp havadan,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Bıktım felek batsın böyle düzenin,
Yaşamak neme gerek, al canımı artık bittim,
Ne ondum ne de öldum süründürmek belli niyetin
Gönlüm viran yeri, çürüdü damımda hezenim,

Aklı yok şu dünyaya gelenin,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Prof. Dr Adem KÜÇÜK'e

Kiminin para, kiminin duası,
Eksilmez devamlı artar hastası
Dileği odur ki şifa bulması
Adamış kendini Adem KÜÇÜK bey.

Devamını Oku
Özcan Kurt

Rahim'dir, KADIN hep kollar esirger,
RAHMAN'dır ERKEKte, dener denetler,
İnsan kainatın aynası, derler,
Yarımdır birlikte tamam ederler.

Kamiller damlada dalga görürler,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Reislik bilgide, tecrübededir,
Reis ayırmaz tutar birleştirir,
Reis giyimde kuşamda değildir,
Reislik hep güvenilir kalmaktır.

Reislik söğüt gibi esnekliktir,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Artık hafızalarda kırıntılar ve isimsiz silüetler,
Kıpırtısız bakışlarda gizli anılar, biçare bekler,
Baktıkça yüreğimi dağlayıp nice oklar delip de geçer,
Artık öksüz ve yetim kaldı se(n)ssiz resimler...
.
Sanki yeşile boyanmayı bekleyen sarı çimenler,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Sabahıma hoş geldin,
Benim nur tenli sakim,
Doldur sana, doyayım
Sende beni bulayım...

SABUHA'm..!

Devamını Oku
Özcan Kurt

Bir kere naz edip küstüm dedikse kapıyı çarpıp bi yere gidebildik mi,
Sanki bir fındığın içini ayrı yiyebilldik mi.?
İnsan yek başına yarım imiş ayrı kalıp idebildik mi.?
Küs değildim ki: gönül kırık inan SADEce

Ne küs olmak ne de kin yakışmaz insan olana,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Dar oldu erkana hanlar saraylar
Eksik olmaz burda Hızır paşalar,
Berdar olmadan Şah-ı Merdanlar
Gelin arzuhali ŞAHA verelim.

Hatıbın elinden çıktı fermanlar,

Devamını Oku