Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Biz bir acayip hem  garip milletiz,
Yedi asır oldu garip gideriz,
Baştan kokmuşuz bak nasıl ideriz?
Kardeşik  kavga etmesek olmaz mı?

Yok ya bu gafayla hiç değişmeyiz,

İnsan için davet, aynı yerlerden,
"Sevin, tanış olun" emri, yüceden,
Cümleyi var eden,aynı Yaradan,
Bir olsak kırmasak olmaz mı canlar.

Şükür değil boşa avunmak,
Sorun yok verip paylaşsak,
Düşünüp de  çözüm arasak,
Ucundan  başlasak olmaz mı canlar.?

Bu asırlardır Anadolu'm,

OLMUYOR DOSTUM

İnsanda onur duruş olmalı,
Doğrudan yana tavır koymalı,
Gönül veren can güven duymalı,
Yaratmasan algıyı olmuyor dostum.

Geç olmadan derim can ile  canan,
Bir gönül yap, hem de  bir gönül kazan,
Gönül birliği dedi şah-ı Merdan,
O'nun yeri  gönül olsa gerektir.

Meyve yenilmez ki daha olmadan,

Bir tadı yok bu hayatın,
Hayal her şey şu dünyanın,
Ne anlamı var bağlanmanın?
Kalsam da bir gitsem de bir,
ha varlığım ha yokluğum...

Her şeye evet de,  hayır bilinmez,
Bu at arabayı vallahi çekmez,
Bu tarak bu saça inan ki olmaz..
Karışık  dağınık kalsın mı böyle..?

Kış da kalsan donsan  mihman  edilmez,

Acılar özde  paylaştıkça azalır,
İnsan ışık ve ışıklara uzanır,
Her hastalıkta foton foton  bulaşır,
Bazen ölümler bir lütuftur, kurtarır.

Beşer şaşar, düşer, aldanır yanılır,

Sitemim ölünce kara yazıma,
Tartılır her şey, sür üflenince,
Ataşlara yansam bakmam ardıma,
Unutulur her şey, har küllenince

Mevla'm duam bakma yaza kışıma,

Şu dünyaya meyledenler,
Nerden gelir nere gider,
Sofi sanman bizi ey erenler,
Can telde titreşince dil lal olur muma döner.

Vuslata erer mi insan?