Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Sağsan, iyisen hoşsan şu dünyada,
Ha yamalı cepken olsun sırtında
Kabında aşın ve ağzın tadında,
Paraymış pulmuş can, ne önemi var..?

Kötülük eden can kendine eder,

Zaman bozuk figan göğe erişti,
Filler bahçalarda epey tepişti,
Kurt koyun ile bir olup sevişti,
Hele güdesin, nerdesin dost dost.?

Bu yerlerde Hızır Paşa bitmiyor,

NEREDESİN GEL.
Şu dünyada bilemedim yerimi,
Hallaç vari biçtiler de tenimi,
Yırtık sökük dikemedim kendimi,
Parelendim yar, tenimi kendimi,
Dost..dost neredesin gel..

Türlü türlü sınav ve çıkar dersler,
İster oku kitap, ister yaz defter,
Biri biter hem sıra olur bekler,
Felah bunun neresinde,
Söyle dostum neresinde..?

Zorlarımda yoktun, açken toktun,
Umarsız ben düşerken sen çıktın,
Geçti hayatımın içine ettin,
Sen hayatımın neresindesin?

İçinden gelmedi, sence kekledin,

Selam verirsen alır, dönüp bir hatrını sormaz,
Kılı kıprdamaz, yüreği tınmaz, bir gönül almaz,
Çökmüş kendi içine, olup bitene, bir gafa yormaz,
Gardaşım sen insanlığın neresindesin..?

Sapaklarda dönüp kaçanlardan mı?.

İçine ata ata, geçiyor içi insanın,
Neyselerden Ne(ya)malanan,
Hengame de küreğini de yitirdik kayığın,
Batıyoruz mu bilmem?
Restini gördük, dalgasındayız hayatın,

İçine ata ata, geçiyor içi insanın,
Neyselerden Ne(ya)malanan,
Hengame de küreğini de yitirdik kayığın,
Batıyoruz mu bilmem?
Restini gördük, dalgasındayız hayatın,

Farklı ifade eder can kendini,
Kendince söyler nasıl sevdiğini,
Demenin dünyada lisanı birdir,
Sustukça dağılır gider sevgiler.

Paylaşmalıdır can elindekini,

NESİMİ, AKARSU..

Yine depreşti yaralarım ismi lazım değilden,
Nice can elemde zalımın kemter yüzünden,
Memnun belli, halk başa gelen zülümden
Niye ki demen, kimse değil oralı canlar,