Kalmadı
Yıkıla zalim tahtın, kendi başına,
(Aman, aman, aman kendi başına,)
Vallah dizimizde derman kalmadı,
Bre zalım doyma dünya yaşına,
(Aman, aman, dünya yaşına,)
KALMADI
Doğru söyleyeni sevmez dara çekerler,
Ağıl ahır çok, ama içinde zimmet kalmadı.
Boş tarlalarda inler cinler halay sekerler,
Beton da para çok toprağa rağbet kalmadı.
Hatıp kürsüden hep ediyor talkın,
Minber sahibinden usanmış yılgın,
Ar edep yok millet canına doygun,
Balık baştan bozuk,adam kalmamış.
Rağbet para, kürke miyar değişti,
Karanlıkta ışık, harda gölgesi,
Bir hoş bakış belki gelir gerisi,
Kulaçlarken inan yeter nefesi,
Yorulsa insan bir kıyın kalmamış,
Kendinden dolu hep yanı yöresi,
Arada bir kırılsa dalı, solsa,
Koca ormanda bi tek kalsa,
Gönlünüzde bir kaç tohum varsa
Saç sevgi ile, toprak moloz olmasın,
Başkasını da sev elbet ama,
Güvenme dost, oğlun, kızın eşine,
Tabibim diyenin düşme peşine,
Her güzeli sevip gönlünü verme,
Savrulur gidersin takatın kalmaz..
Bent çekemezsin can zaman seline,
Kalmadı dost selam deyip gelecek,
Dertleşecek hemi, halin bilecek,
Nidem rakı, şarap kimle içecek?
Bırakın dolap da bozulu kalsın..
Şarkılar öksüz ve türküler yetim,
Kalu beladandır devri seyranım,
Teni halef ile çalan rebabım,
Bir kaptan bir kaba dolan seyyahım,
Ömür sayfa, bir yel esti kapandı.
Bir sebeple isim yazıldı taşa,
Usandım canımdan bedenden tenden,
Asla başlamam ki dönüp yeniden,
Yol verdim şimdiden gitsinler benden,
Devrettim işyeri kapatacağım,
Kurtla kuzu kardeş olup kalsa da,
Bu nasıl cehalet,
Beyaz kabus değil bereket,
Maazallah, dönerse tipiye olur felaket,
Vermezse mabud çocuklar ne yerler, canım kardeşim..
Yattıkları yerden para alıyor deyorlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!