Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Özcan Kurt

Bu güz henüz ağaçlar yapraklarını dökmedi,
Belli ki güneş hissettirdiği elini henüz çekmedi,
Sanki kar yağmadığında örtmediğinde her bir şeyi iyi mi etti?
Bu nasıl bir züğürt tesellisi: Umuldu ki yürekte fırtına boran bitti.

Kaldırımlara gazel düşse ne olur düşmese can,

Devamını Oku
Özcan Kurt

İncir ve üzüm ile hemhal olanın,
Küpünden dışarı bal sızmaz
Gül alıp gül satan pazarcının,
Küpünden dışarı sirke sızmaz,
Vakıtsız öten horoz kümeste kal(a)maz.

Devamını Oku
Özcan Kurt

Elif' Perde perde nota  bezenir,
Nokta şahı Merdan 'Ba' dan seslenir.
O İnsandan,  insan telden seslenir,
Mevlana lal hamuş bizdedir bizde..

Beşer dertler ile pişer erişir,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Tüm canlının sırrı gizli, bizdedir,
Hakikat sirette sanma tendedir
Cevap birbirini tutan eldedir,
Çözümler, sevgide bizdedir bizde..

Muhabbette habbe habbe dizildik,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Alıştık be can...
Kime ne alemin tasasından,
Artık kar yağmasa şaşırıyoruz,
Çiçek açan dallarımıza,

Feleğin kasasından,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Bizi arayıp bir, dağda bulalar,
Nesimi'yem çekip teni soyalar
Kolumuz dizip de, gövde oyalar,
Ateş köz dolu can, bizim buralar..

Düştük bağımızdan, yere kırıldık,

Devamını Oku
Özcan Kurt

BİZİMKİSİ

Selam verdiğinde, ar eder alır,
Yetişemez hiç, hep geride kalır,
Arasan aramaz, aramasan da,
Öylesine dostluk işte bizimkisi..

Devamını Oku
Özcan Kurt

Farklı gemide, vükela vüzara,
Dalga vurur sallar çıkar fırtına,
Kimi kayığa biner kimi sandala,
Rota değiştirir bizim mebuslar..

Kurt bellen koyuna verir sırtını,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Kimi an sebebsiz üşü(tü)lür insan,
Gıymatını bilsin diyerek, ısınmanın,
Yetinememenin sonu yok sınanmanın,
Mevla, dolu şükür, boşu bilen eylesin.

Hayatla iç içe geçmiş neşe ve hüzün,

Devamını Oku
Özcan Kurt

Zulm ile geçen yılların adı var,
Yapıştı bendime gitmez ahuzar,
Bundan sonra gelip sevsen ne yazar,
Kaderimi silip yazsan boşuna,

Meskenimdir gayri meyhane, barlar,

Devamını Oku