sokak ışıkları
gözlerimi alamaz
bardağımdaki su
soğuk değil
ekran bana yabancı
yatağım uzak
aklımdan geçenleri
tahmin etmek bile istemezsin inan
ağırbaşlı katırlar hüzün yüklü
satırlarımdan kelimeler süzülüyor
ada vapuru kalkıyor yüreğimin en derininden
mahzun sokaklarına götürüyor insanları
memleket kurtarmışlığımız oldu
rakı sofralarında
lakin
ayıldığında insanlığı unutanlardan
memleketi rakı sofrasında bırakanlardan
olmadık
deriyi mi sökmeli
kemikten etleriyle
kolu mu koparıp atmalı
kezzap mı dökmeli
kalmasın tek bir izi
o bıçağı oraya kaç kez
bakışlarında kaybolurdum diyemem
yalan olur
baktığı anda yok olurdum,
titrerdim kendime gelebilmek için
içim ürperirdi,
gözleri renkli de değildi
seni sevmiyorum ben..
koyu karanlığa çalan
ama içimi aydınlatan parlak gözlerin
neden aklımda öyleyse
neden kalbime götürdüğümde elimi
beynimin en küçük hücresi hisseder ismini
yılların özetiydin
senden oluşmuştu
koskoca metin
boşlukların hepsini
doldurabilseydin
sonsuz olurdun
yüreğimde kocaman
ur var
kimse gelmesin diye
yüksek yüksek
sur var
elbet bende de
yorgun
durgun
ve kimsesiz kalmışlar
yürüyüşe çıkar
gece daha
güne dönmeden
ıspatulayla kazıyıp,
malayla vurdum sevdanı aklıma,
hafif dokunuşları
hissedemez oldum
çatlakları sıvamaktan
kabasını almaktan bıktım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!