Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

şimdileri darılmış suda yıka yüzünü
yansıtır ötesine saklı kalmış yıkımlar
sözünü bağlamadan tutar ikindileri
akımlar migren olur gözlerini ısıtır

kalıp karşı karşıya kanatırsan acıyı

kırılmasın dal budak
ağaç yaşam kaynağı
yarılmasın gül dudak
ağaç yaşam kaynağı

sorunları büyütme

delikanlıca
geçerken yer sarsılır
selama durun 'Yetişkin Çocuk'

Mor menekşeler açtı
Geldi bahar sevdiğim
Bülbüller güle uçtu
Geldi bahar sevdiğim

Dereleri inledi

ney sesine ram
gönlümde çağlayan su
dışa taşmayan
hüzne dolma korkusu

ağır başıyla

dellenipte gel
neden elden elesin
çabuk unutup

yaptığı ne sana ayrılacaksın
kanmak üzeresin yalanlarına
kolay mıydı hemen sıyrılacaksın
sanmak üzeresin yalanlarına

tertemiz yüreğe hep koşuyorum

gazel bağında
hüzünlenip solaydın
gözyaşı döküp

halinde ateş
dağ bayır dolaşır da
cıvmaz kıvılcım

tepede tarla
kavrulurdu ısıdan
kenger dikenli
hüznündedir yas eden
poyraz içer pas tutan