Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

güler gelincik
kanamış düşündeyken
yeşil doğası
okyanusa uyanır

şırıltısıyla

gülşeninde bir zamane bey isen
savaşımda en öndesin ürkünce
naylonunda çiçeklerde ney isen
kafesinde bülbüllerin türkünce

hayranıdır bilir alem bir gülü

masamın üstü karsamba*
üretim yok tezgah boş
öylesi uzak dursam da
üretim yok tezgah boş

yılı mı yıl değildir

ankara gençlik parkında olmalıydık seninle
yirmisekiz yıl öncesinde
yeni sevgililer gibi elele tutuşup gezmeliydik havuz boyunca
küçük trene binmeliydik çocuklar gibi
tünele girince sarılmalıydık birbirimize
ışığı görünce ellerinden öpmeliydim

sarsıldı marmara gece yarısı
feryat figan dağ taş soluksuz binler
yürekler yaslandı enkaz gerisi
eller diller tutuk talihsiz canlar

gitti onbinlerce pisipisine

ömür verdim bağladım
gönül garip gözüm yaş
günler gördüm ağladım
gönül garip gözüm yaş

yıllar sonra yıkıldım

oğlum ayrılık olacak elbet
beğenmez misin
beğenmiyor muyuz
ne çileler çekiyoruz
bilmez misin

zorla da olsa baktı
isteksiz deli gence
tarlada doldu döktü
desteksiz dalı yonca

kokusunu özledik

boşu boşuna yoruldum
bir sılada bir yoldayım
amansız derde sarıldım
bir goncada bir güldeyim

arayıpta bulamadım

benden habersiz yağan
yağmur ıslanamadım
camlara sesssiz değen
yağmur seslenemedim

ıslak kalmış sokaklar