Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Yar yüzünde yara ben’de,
Gördüm kaldı yara bende.

Bende gönlü var mı bilmem,
Soramadım yar’a ben de.

__ __ . __ __ / __ __ . __ __ / __ __ . __ __ / __ __ . __ __

Müs tef i lâ tün / müs tef i lâ tün / müs tef i lâ tün / müs tef i lâ tün


Aklım alansın / bir kez görün yâr / gönlüm çalansın / gel ey şirin yâr

Vazgeçtim dünyanın her nimetinden
Bahçesinden geçtim, bağından geçtim.
Ayrıldım her türlü variyetinden
Ovasından geçtim, dağından geçtim.

Kıymetini verdim her bir kıymetin

Yâr gelir güle güle
Saçları lüle lüle
Bülbül olup konsaydım
Bağında gonca güle

Yâr gelir göz süzerek

Vefasız yar sana kanar giderim
Aşk meyini içer kanar giderim
İçerimde yaram kanar giderim
Yine derler: “Dermanını yar da gör!”

Bu garibe yara açtın yüz yerde

Yıllar sonra yâri gördüm,
Sanki başıma taş düştü.
Benzi solgun, sarı gördüm;
Yüreğime ataş düştü.

Dedi: “Bakma, gören olur,

Pencerede gördüm ak gerdanını,
O kar beyaz tüller ile yarışır.
Sırma saçı sarmış dört bir yanını,
Sazımdaki teller ile yarışır.

Koynundadır domur domur gülleri,

Seni her gün köşe bucak
Arıyorum yâr nerdesin?
Aşkım sende diner ancak
Görüyorum yâr nerdesin?

Aşkı düşün eyle fikir

Bazı işler farklı olurmuş meğer…
İktidara yandaş olsaydım eğer;
Bana da derlerdi “yaşayan değer”
Aman eksik olsun, istemiyorum.

(Yaşname)

Her erenler bakın vukuatıma!
Doğduğum gün bir balonu delerdim.
Neler yapışmıştı şu suratıma,
Ortalığı kanlı yaşa bulardım.