Sen yoksun diye
Yelkenleri indirilmiş bir gemi gibiyim
Avare sularda hangi yöne gideceğim belli değil
Şaşırmış bir haldeyim
Karanfil kokulu saçlarına hasret gönlüm
Sensiz günlere alışırım desem de,
Sakın inanma, yalan!
Yüreğimde dinmez bir şarkısın sen;
Ben seni unutamam!
Yüreğim Ergenekon’da şimdi,
O gecenin yağmuru ıslattı bizi
Tükenmez bir ter kuşattı ikimizi
Yağdıkça yağdı bütün gece
Sicim sicim yazdık hikâyemizi
Yanardağlar gibi sımsıcaktık
Sayısız özlemlerimizi takmış peşine
Geleceğimizin tunç askerleri
Neşe kaynağımız bütün çocuklar
Gurur ve sevincimizin mihenk taşları
Yarınlarımıza uzanan umut köprüleri
Lâlemiz, papatyamız, ceylanımız, aslanımız
Engindi hayâllerimiz
Denizlerde yelkenlilerle bir
Rüzgârlara karşı
Gözlerin gözlerimde
Seninle birlikte
Hep aynı şarkıyı söylerdik;
Bir öteye döner bir beriye dönersin
Hayâllerin uzar uzadıkça ip gibi
Sanki trende bir penceredesin
Agop’un meyhanesi düşer aklına
İçer içer olursun dut gibi
Lâkin habire uyuyamazsın
İstasyonda insanlar var ceylan gözlüm
Gözleri nemli, sevinçli insanlar
Bey Camiî’de ezan okunuyor
Zihnimde sen
Adam gülemiyor, üstelik ağlayamıyor
Hüznümün türküsünü yakamadım
Sızım sızım arada yokluyor kalbimi
Hüznümün türküsünü yakamadım
Sızım sızım arada okluyor kalbimi
Unutamadığım bir gülün derdindeyim
Sevdalı yüreğim kıpır kıpır şimdi
Yeni yıla birlikte merhaba dedik
Kalbimizde umutlarımızın ışık selleri
Gelecek günlerimizi renk renk belirledik
Tutulmam artık, senli zamanlardayım ya
Dünden bu güne
Dümdüz bir çizgide yaşamak için
Renksiz, kokusuz bir yolda
Hayatımı tüketmişim
Geri dönüşleri kesmek için
Tekmil köprüleri birer birer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!