Osman Karadağ 1 Şiirleri - Şair Osman Ka ...

Zihin engelli öğrencilerime


-İçsel Bakış-
Çocuk sordu annesine
-Anne yarım ne demek?

İnsan bir kere düşmeye görsün Hiçbir el uzanmaz kaldırmaya. Beklemeye görsün, Cümle alem geçer de önünden Kimse gelmez kavuşmaya. İnsan bir kere düşmeye görsün Balıklar bile vurmaz oltaya. 04.03.1994 Osman Karadağ

Odamda yapa yalnız düşünüyorum Ümitsiz aşkıma şiirler yazıyorum. Şiiler okuyorum bazen de... Mektuplar yazıyorum cevapsız... Tam duygularım coşuyor, Yazmaya başlıyorum en güzeli, Birden şeytan geliyor yanıma... Fikrime hep bir şeyler sokuyor. Ders mi? Para mı? Yol mu? Derken kirli çoraplarımı hatırlıyorum. Kahretsin! Çorap yıkamaktan da nefret ediyorum. 25.04.1991 Yunus Emre Öğrenci yurdu

Boğuyor beni bu dört duvar
Gitmeliyim uzaklara diyar diyar
Görmediğim yerleri düşündükçe
İçimde sönmez bir ateş yanar.

Biliyorum öteleri uçsuz bucaksız

Uyku:
Hep görmek istediğim rüya
Özlediğim dinginliğim,
Gecelerime pek sık uğramıyor ya.

Bilmezsiniz... Yalamuk sıyırtmacının tadını, Sakızımsı sakızımsı kokusunu... Aç karına. Gelin yemişi salatasının tadını, Bilmem ki bilir misiniz...? Varsayalım ki biliyorsunuz... Balıkların hangi salyangoza çok geldiğini... Yada hangi kayalarda gezdiğini salyangozların... Gündoğumunda... Akdeniz’in kokusunu, Köpük köpük, dalga dalga Ve yangısını, alnımdaki tuzların. Gel gelelim; Yağmurdan sonra, Torosların sisleri, Beni çağırırken buram buram... Gelip gecen yolculara Hiçbir şey anlatmaz... 16.03.2009 Osman KARADAĞ

Tüm hücrelerimi nefret sardı
Çıldırdı insanlığımdan yana ne varsa
Ateşe verdim karanfilleri
Sildim aşk kokan dizeleri.
Sataşmak istiyor alçaklara ellerim
Aşağılıklara dillerim

Bir nefret yükseliyor
İnsan denen yaratığın DNA sarmalından
Binlerce yıllık uykusundan uyanmışcasına
Yer kürenin en kutsalından
Şeytanı kıskandırırcasına.