Osman Demircan Şiirleri - Şair Osman Dem ...

hüzünler kol gezer sokaklarımda
ayaklarım bir kuru dal gibi kırılır
yürüyemem lale bahçeli günlere
tabanımdan kan dökülür yerlere

sokaklar bana kör gözüyle bakar

kaçarım arkamda kurt sürüleri
koşarım bunu özgürlük sanmayın
yetişin desem ne gelir ki elimden
yetişir bana yine de kurt sürüleri

bütün kaçışlarımda ceylan izi var

Gözümde korkuyla doğdum anamdan.

Ne yana baktımsa yıpranmış bir yüz.
Ve her gördüğüm yüzde yıldız kayar
Bütün çizgilerden kopan bir fırtınayla.

Mutluluk sensin, mutsuzluk da. Su şırıltısı da sensin, boğulmak da sensin. Bir çocuk sevinci yaşarım yanında. Her daim can diye dolaşırsın damarımda. Ey sevgili beni lüks arabalar içinde görmek istersin. Dersin ki bu araba bile sana yakışmaz, sana jip almalıyım. Kafanı sen benle bozarsın, ben seninle. Ey sevgili bizi kim tamir edecek söyler misin? Beni gülümserken seversin ama dersin ki ben senin kötü tepkilerini, kusurlarını ve yanlışlarını da özlerim. Beni mutlu etmek için İstanbulun Vefa semti kadar güzel, Bebek semti gibi şirin olursun. Bana ağaçları gösterirsin, masmavi elbisenin ışıltısı yapraklarında ışık oyunu oynarken. Bana çiçekleri gösterirsin, yüzün bir gül yaprağı gibi parlarken. Ey sevgili varlığın yeter bana. Ben ne jip isterim ne de deriden koltuklar. Yeter ki hayatımın dikiz aynasında sadece sen ol. Bütün yollarım sana doğru gelsin de ayaklarım çakıl taşlarıyla ezilsin mühim değil. Bir gülüşün en pahalı mücevherden daha değerlidir. Senin için acı çekmek benim için kıymetli şeydir. Ey sevgili bırak dünyanın avam isteklerini. Ne araba isterim ne de saray. Çünkü bu dünyada canım sensin. Söyle sevgili candan daha kıymetli olan şey nedir? Seni seviyorum derken yüreğim bir çocuğun kalbi gibi sevinçlidir. Bu sevinç bütün dünyanın hazinelerinden daha değerlidir. Yüzüne bakmak, seninle konuşmak sandalyeden inip tahtta oturmaktır. Seni sevmek en büyük sultanlıktır. Yaşamak bir, iki, üçtür. Seninle olmak geçmişle geleceği badem şekeri yapmaktır. Geçmişim bir şeker tadı verirken damağıma, geleceğim bir badem tadı gibi beklemektedir. Seni sevmek dudakları şapırdatmaktır. Seni sevmek parmak uçlarını yalamak, dudakları emmektir. Öyle bir tat katmaktasın ki hayatıma, her gün paket dolusu hediyelerin ellerime doldurulması gibi mutluluğa doymaktayım. İyi ki varsın derken iflas etmiş bir kişinin kıyıda köşede para bulması gibisin demek istemekteyim. Benim zenginliğimsin ve kurtuluşumsun. Yalnızlık ellerden belli olur. Sen benim ellerimi aşkınla dolduransın. Yalnızlık yatağın soğuk olmasıdır. Sen benim gündüz güneşim, gece neşemsin. Seninle unuturum kendimi ve yokluklarımı. Tüm varlığınla hayatımdasın. Bırak jipleri, otomobilleri. Yürek direksiyonum senindir. Sür beni aşka. Kimse yetişemezsin hızımıza.

ince yapraklar ağlar kalın dalda.
sanmayın ağaçlar hiç ağlayamaz
sanmayın onların gözleri yoktur.
onların gözü bulut gözyaşısı çiydir
ağacın halinden kazma ne anlar
insansa onları yakmazsa ısınamaz

Sevmeyi çiçeklere bakınca öğrendim anne
Karanfiller kabrinde açınca da kan ağlamayı
Ne zaman kalbim bir kelebeğe dönüştüyse
Çekil dediler bana tarumar behçelerden anne
Yaşarken senden üç kuruşlarını saklayanlar
Cömert gözyaşlarıyla sana cenneti mi aldılar

Beklediğini biliyorum.
Güne vuran güneşle,
Sımsıcak bir gülüşle
Döneceğim sana.
Belki ilk vapurla,
Denizleri yara yara...

Kasvetli bir gün görüyor yine gözlerim.
Yetim çocuğun haykırışlarını yaşıyorum.
Aşına aşına beynime ince sular sızıyor.
Çiseli yağmur biriktiriyorum gülüşümde.
Batağa düştüğümü dehşetle görüyorum.
Bir avuç su bulsam ağırlığını taşıyorum.

Senden önce ne hayatlar yaşadım ben.
Sen yokken, tanımazken...
Şimdi çıkıp geldin bir peygamber gibi
Vadediyorsun bana cennetini.
Birkaç kez kıyameti yaşadıktan sonra,
Cenneti beklemek kolay mı?

Sen, katran gecelerimin zehirli sarmaşığı
Karanlığımda her yanıma dolanırken aşkın
Gönül bahçemde kanar çiçek duygularım.
Zehirli sarmaşığım yasaklanır bana aşkın.

Gecelerime mor çiçeğinle yaralar açarsın.