Osman Balkıs Şiirleri - Şair Osman Balkıs

Bütün notalarını aşk şarkılarının
Kaydederek ses tellerime bir bir,
Gıtlağıma kadar yağmur yüklü,
Bir nisan bulutu doluluğunda,
Bir bağın salkım salkım sarhoşluğunda
Karşında duruyorum.

Güneş gömüldü kül yüklü bulutlara,
Aşklar söndü til perdelerde.
Pencerelerden hüzün yükseliyor,
Hüzün yağıyor,iki pencereden.
Hayat ürpertici bir çığlık gecelerde,
Solmaz baharları kuşanmayı özlemek,

Kadın öldü.
Kadını kadınlar öldürdüler,
Uzun ojeli tırnaklarını batırdılar,
Tel tel kızıl saçlarını...
Kızıl bayrakları,
Kızıl karanfil masumiyetinde,

(Kulbe-i Ahzan)

Çağ çağ büyüyor içimdeki yanlızlık,
Şaşkın,ürkek,yabansıyım.
Bir yerli çocuk,klanından koparılmış,
Bin yıl ötesinden zamanın.

Melankolik bir haldeyim irem bahçelerinde,
Yokumsanan bahçelerde.
Büyünün kuşatıcı haz dudaklarındayım.
Anlamaz beni kanılarını gerçek sayanlar,
Anlamaz öngürüsüz insanlar.

Beyaz bir şiir için vakit çok erken
Şehrin ağır uykusu derin
Derin ve uğultulu
Gece ufkumuzu iplik iplik örerken
Artık perdeleriz,
Sokakları sırla saran

Tozlurafların bilgesidir,kitaplar.
Dehlizlerinden pencereler açan,
Küf kokan beyinlerimizin...

Kimimiz korkarız güneşlerden.
Yarasalar mağaralarında uyurlar,

Gül dalından ayrıldı
Bülbül yetim.
Ne menekşe morunda huzur var,
Ne kızılında lalenin yar.
Hasret söylüyor artık bütün şarkılar
Hangi mevsim dindirir,hangi bahar

Kirli saçları yalıyor rüzgar,
Kuru dallarında kızıllığı akşamların,
Uğulduyor ağaçlar.
Uğulduyor bahara alternatif kışlar.
Baykuş konçertosuyla,
Yayılıyor o veba,o yıkılış..

Sevgilim,terli duygular gönderdim sana,
Aldın mı?
Terli gecelerini yolla bana,
Kaldı mı?
12.01.1990/malatya