Osman Balkıs Şiirleri - Şair Osman Balkıs

Yağmurlar yağmaz olmuşsa göğümüzden,
İkide bir bekaret kontrolünden geçiyorsa sular,
Beton barikatlar ufkumuzda, gökdelenler...
Annemizin ölümüne çok ağlamalıyız.

Asvalt örtmüşse üstünü toprağın,sokakların,

Yanlız bakışlar kalır aklında insanın,
Ürkek,kaçamak bakışlar.
Göğüs kafesinde bir kuş oynar,
Su içen sürme gözlü bir ceylanın.

Çeşme başında köylü kızlar,

Sıcak bir okşayıştır mitoloji,
Zihnin gökyüzüne asılmış lambasında.
Esin damlar kafdağının eteklerinden,
Damlar beynimin sıcak külleri üstüne.
Çağrışım;
Kırkbin gün,kırkbin gece,

Men bi maşukam,sitemkarem
Hem barânem,hem rûzigârem,
Aşıkam,zelûlem,bi yarem,
Garibem,bi kesem,bi diyarem.

Men mahsunem,iksirkarem,

Yolu ot kaplamış bir sokak gibidir yüreğim
Çocuk cıvıltıları yankılamıyor hiçbir duvar
Hiçbir topuk sesi titretmiyor arnavut kaldırımlarını
Antik bir kanıksanmış yorgunlukla bekler durur ziyaretçisini
Vefalı gizemli bir kadını
Her yıl en çok üç kez

Şarap şişesine düşercesine
İçindeyim şimdi gecenin.
Gök koyu lacivert,gök kurşuni,
Karşı tepelerden ılık bir rüzgar,
İğde ağaçlarından kokular tütsülenir.
Bir mehtap senfonisinde hışırdıyor yapraklar..

Geçmiş gün beyhude değil Ey Hayyam
Ruhunun pusulaları ıssızlığında kalbinin
Ufkunu kapatmışsa bir isli cam
Rakkase şalında savrulur Ömer Hocam

Masallar akşam sefası olur açar kalbimizde

Herşey
Herşeyimizi yitirdik
Göçmen kuşlara bıraktık sevdamızı
Dağ çiçekleri gibi yabaniyiz
Yabaniyiz bu şehirde

Bir şehirden kaçtım ki
Gök gri
Yer kil
Kilden kübik şekil
Pencerelerde mutsuz insan resimleri
Sokaklar ölü kadın tortuları

Sen şiirimin kadınısın
Mısra gibi nazlı
Kafiye kadar güzel
Dudakların berceste
Bir ceylan sıçrar yüreğimden