Osman Balkıs Şiirleri - Şair Osman Balkıs

Ölüm
Sükut
Huzur
Gel artık
Gel ki
Kar yağmadan

Ölüm:
Uzaktaki sevgilim
Şah damarımda olan
Ya bir fren sesinde
Ya bir kurşunun sıcacıklığı ile gelen
Ya da

Gölü göl yapan damlaların sabrıdır
Bir kehribar taneleri gökteki yıldızlar
Şaşmaz hiçbir mevsim rotasından
Vennecmu veşşeceru yescudan

Ölümün öldüğü ülkeye varmak için ölmek gerek
Kaçınılmazlığın hazzına var
Celladına gülümse ve hatta kahkaha at
Kuş kafesten uçacak
Kuş uçarken sonsuz maviliğine göklerin
Kahkahaların gök kubbede hoş bir sada

Olur ya bir bana gelsen
Sana fesleğenli akşamlar sunacağım
Lavanta kokacak gündüzlerin
Ellerinde ayın saçları
Gümüş yeleli rahvan atların olacak
Uçsuz bucaksız bozkırların ilkbaharları

Bir şair göçer bu dünyadan
Ne bir yaprak titreşir
Ne toprak ürperir
Günün hicreti saatlerin tiktaklarınadır
Kötü söz uyanır gümrah uykularından
Merdi meydan

İlk gençlik yıllarımdı
Kalbim Hindikuş dağlarında
Melül ve tenha
Çarpan serçe yüreği
Keskin uçurumların kıyısında

Duydum ki gamzelerin gülüşlerine küsmüş
Kıskanmış güzelliğini
Dokunurken bir gülün goncasına

Gül önce bende açar dedi oysa

Adını papatya koydum laleye inat
Sarı bir sır saklar sandıklarda saklanan
Naif utangaç beyaz gelinlikler
Naftalinli düş ve lal

Bakır tenli akşamla paylaştım yalnızlığımı
Hep ismin geçti bunca sükutun kalabalığında

06/02/2019 Osman BALKİS -İst