Osman Balkıs Şiirleri - Şair Osman Balkıs

Geceyi çağır imdada
Çalsın cırcır böcekleri
Derin ve uzak notalardan
Sessizliğin şarkısı
Karanlığın uykulu sesi
Hala ayaktasın

Birazdan yar gelecek,
Birazdan bahar,
Biraz gül,
Çisil,çisil yağmur yağacak.

Gül bak,

Sus...
Dinle kalbimin çarpıntılarını.
Tülleri arala ey sevgili.
Kaldır tülleri,sır perdelerini,
Mekanı yık aramızdan.

Yükselen minareleri vardı,memleketimin.
Yıldızlarla kucak kucağa.
Gökyüzüne değen başlarımız.
Sarıklarımızda dört mevsim, yedi iklim,
Maverayla kilitlenmiş bakışlarımız.

Her ne var alemde güzel.
Gök güleç,yeryüzü doğurgan.
Ve uzaklardan bizi serinleten yel,
Aşk için, aşka dair.

Emiyorsa çiçekler toprak anayı,yudum yudum,

Bu fecr vakti İstanbul mü'min!
Minarelerden ezan sesi,çağıltısı bu dinin.
Uzak iklimlerin meltemidir,Eyyüp Ensari,
Biraz Fatih,biraz Beyazıt, biraz Süleyman,
Yedi tepeden selamlamakta ufukları.

Bir çift güvercin konmuş pencereme
Haydi katıl bize uçup gidelim
Sonsuz maviliği göklerin dolsun içine
Kadeh kadeh kızıl akşamları içelim

Kanatlarımız gölgesinde kalsın büsbütün dünya

Eftelya, simsiyah gözlerin elveda
Yollar karanlıktır, yolcuyum elveda
Ucunda şafak ve sevgi isterim
Gözlerin gurbetim, gözlerine merhaba.

Resmin ellerimde, gözlerin alnında

Sen ikibinonbir ilkbaharı gibisin
Ha geldin ha gelecek
Kül renkli bulutların ardında umut
Tohum vakti geçecek çiceklerimin
İçim üşüdü beklemekteyim

Çıkmazdayım
Bütün yollar tıkandı,
Bütün perdeler örtük.
Ne gündüzüm umut,
Ne gecem huzur.
Bir defterdi kapandı.