Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

Yağız atlar kişneşir
Karanlık gecelerde
Turna, baykuş söyleşir
Karanlık gecelerde

Börtü böcek canlanır

Ey asil kanlı, şanlı Azerbaycan askeri
İşgalci Ermeni’ye şimdi yaşat mahşeri

Vurun deyin vuralım ölün deyin ölelim
Ermeni işgalini birlikte yok edelim

Kemençe sesi ile horon teper dalgalar
Balıkçılar hiç korkmaz, vız gelir kasırgalar
Tekneden hamsi çalar, martılarla kargalar
Batısından doğuya, yemyeşildir taygalar
Halkta düstur vefadır, vefadır Karadeniz

Tam bir yol ayrımı girdabında
Başında siyah karamsarlık dumanları
Panik istasyonlarında dolanırken
Düşünceler insanın bileklerini ısırır
İnatçı elem lekeleri çepeçevre ruhu sarar
Yağmur kokusunu hissedemezsin

Kaçma benden güzelim durmadan köşe bucak
Kır çiçeği topladım baksana kucak kucak
Uzat ellerini tut dünya benim olacak

Ne kadar dil döktüm ah sözlerim mi faydasız
Ayrılmak olur mu hiç birden böyle vedasız

Koşup gelmişler
Dünyanın her milletinden
Dolu dolu

Antalya
Karanfilin doğduğu yer

acının buz gibi tonları saklı
bir ölüm çocuğunun bedeninde
çaresizliğinin her anında

karanlığa ihtiyaç duyan kabuslarda
delice bir dehşet içinde donuktur gökyüzü,

Kalbim bir acı kasırgasında ıslanmakta
Güneşin aydınlığı canımı acıtamaz
Güvenin kanat çırpınışlarından bile soğuk fışkırmakta
Sonbaharın mührü kırılır yakında
Parıldayan beyaz örtü adım adım yaklaşmak üzere
Sonu olmayan bir yolmuşsun gibi

Kara toprak deyiver, neden güzel kokarsın
Cümle insan tenini, karanlığa sokarsın
Gelen bu güzel koku, dostların kokusu mu
Ne çıkarın var senin, bunca yuva yıkarsın
Henüz hazır değilim, gençliğimi geri ver
Neden güzel kokarsın, kara toprak deyiver

Kardan bir adam
Gözleri siyah kömür
Kısacık ömür

Burnu havuçlu
Başında al bir şapka