Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

Kıymetini bilip, yerinde dur dur
Etrafında döndüm, günlerce tur tur
Seviyorum seni, yaptığım kur kur
İstiyorsan beni, kalbimden vur vur

Yar yüzünden hiç üzüntüm bitmiyor
Her zaman gönlümde, derdim yitmiyor
Sevdasından yandı kalbim köz gibi
Gözlerimden yaşlarım ah gitmiyor

fâilâtün / fâilâtün / fâilün

Hiç bitmez kederim, gözlerim pınar
Gönlünde kurumuş, ektiğim çınar
Kalbim paramparça, dağılmış bir nar
Kahretsin sensizken, yapamıyorum

Mutluluk içinde, yüzüğü takıp

Kilitli ise bir kalbin kapısı
Onarılamayacak durumdaysa yapısı
Verilmek istenmiyorsa tapusu
Bir tarafın sevdası olsa da dipdiri
Devam etmekteyse zemheri

Sen gittin gideli yâr buralarda
Verimli bağlarda üzüm kalmadı
Ağaçlar kurudu bahçeler soldu
Karakış er geldi güzüm kalmadı

Kalp atışlarımın
Zirveye ulaşmasına çabalarken ben
Ferhat gibi inlediğimi
Duymaktan hoşlanıyorsun
Anladım ki sen

I
Gönül hırsızım
Yüreğimi götürdü
Her şeyim kaldı

II

Kalbin kanatları var, bak görürsün yüzünde
Muhabbet sözcükleri uçurur gökyüzünde

Teessürse insanı besbeter hissettirir
Belki de bu dünyadan ahrete göç ettirir

Her yer kapkaranlık her yer simsiyah
Beyinler al dolu dillerse küstah
Nefis esir olmuş kibir padişah
Çalıp çırpmak için binlerce tezgâh
Bu düzeni mide nasıl kaldırır

Koparken içimde, bunca fırtına
Derdimi ekleme, bir de sırtına
Dünyanın tüm yükü, basar tartına
…Yaşamdan bıkarsın, sen de ben gibi
…Dişini sıkarsın, sen de ben gibi