Kapına yazdığım sözüm
Sloganı olmalıydı sokağının
Tozu dumana katıp kaçmalıydım,
Hem de nakşetmeli arabana adımı
Görsün diye mahallen
Çizmeliydim kaportasına yüreğimi,
dünyası kararır sevdanın,
yâr buz keserse, sineye taş yakışır,
eylül, ne kötü zamandır bir ressam için;
-gönül, bir fırça darbesi ile sararır.
baharın biri gider, diğeri gelir katar gibi
’Arkadaş gibi sev’ dediler de,
Sanki, ölüme gönderdiler beni.
İyi niyet beslemek;
Elâlemin beklediği buydu,
Oysa kem göze geldiler,
Yarin bir tanımı yapılmalı, yok ise böyle bir anlatım,
Şairler tartışmalı, gündeme alınmalı sevgililer.
Yani, sevdânın adı konmalı, ne yaptığını bilmeli yâr
Her sevilenin ardına asla düşülmemelidir.
saklamaya ne hacet; salla gitsin!
herşeyi anlatır işte iki lâf;
-küstür kötüleri, hadi!
döktür şimdi çıkıları;
-ser ortaya!
-ninni olur yüreğine, Kâf!
Gözlerim kararırdı
Esmer bakardım eskiden
Kumralı görünce potinlerim yalpalardı
Kara taşlar bastırırdı
bir çift kara göz
Çarık boyam bile siyah olurdu..
Ateşlerden söz edersin ikidir,
Alevler bacayı sarmış, dersin
Sevgi dedikleri, öyle bir şey işte;
kör bırakır adamı, yüreğin altını üstüne getirir,
Diyorsun ki kalbindeki kor,
köze dönüşürse gönülde,
Bu kadar zor olur mu bir ölüm?
Sevdanın hükmünü keser mi hiç,
Yıllarca savaşıp solanda yürek?
Devransa, bak ne kadar zalim.
Helalliğini vermeden kalanda yâr,
İstemek; ne menem bir iş bu!
-her şeyi girdabında yutmak mı, yoksa?
-içine çekmek mi, gıdım gıdım batağına?
-kuyulara atmak belki, masum bir çocuğu!
Cellat, ne içindir; bilirsin
-kaç yılı kalmış; hiç sormak yok!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!