Orhan Sönmez Şiirleri - Şair Orhan Sönmez

BİTÇEK

Sabret Ey Benim Güzel Halkım
Bahardan sonra Ellbet Gülünecek
Yapılanlar Burunlarından Gelecek
Her yerde adalet Hüküm süereck

18 yıl sonra gördüm vatanımı yurdumu
Toprağı çorak kalmış taşı bile bozulmuş
Bilemedim diyecektim kiymetini kadrini
Halkın kimyası bozulmuş geni bozulmuş

BULAMADIM GARDAŞIM
Gurbete adımlarımı basdım basalı
Dost arıyorum bulamadım gardaşım
Burda herkes dertten kederden tasalı
Doktor arıyorum bulamadım gardaşım

Bu Nasıl bir illet akıl sır ermiyor
Elle tutulup gözlede görülmüyor
Dünya kao kendinede gelemiyor
Sen ne illetmişin be corona virüs

Sürgün gezdin asyadan avrupaya

Ey her giydigini moda zanneden hanım
Kimisi mini etekli kimiyse türbanlım
Kimi fizigi ile bazıları giysiyle yırtarım
Devrin modasıdır yanlışda olsa sultanım

İlim ögrenmisin güzelliğin şahane

DÜŞME
İlk Dostum diyen vurur haberin olmaz
Düşersin kalırsın halini kimseler sormaz
Dertlerin çoğalır çilen'de neden dolmaz
Çile yüklü esen yelle savrulursun düşme

Çekerken alkolden girdi aha komaya
Pavyonları evi bilirdi başlardı havaya
Katir inadı vardi beyaz derdi karaya
Soganı sarımsak diye yerdi ey dürzü

Kendini hep dev aynasında görürdü

Yaşım elli idi elli üç oldu daha
Düşe kalka geçti ömrüm aha
Tam kavuştum derken soyha
Gurbette geçti benim ömrüm

Varamadım şu feleğin huyuna

Anam yine düşümde başına geldim
Fatihayı okudum sen gel bana sor
Dert dökmeye mezar taşını bildim
Evlatlarının ettigini gel sen bana sor

Kırılan şişelerde kalan ömrümden
Ağlarsın içtiğin gençligimi bir bilsen
Ugruna döktügüm gözüm selinden
Irmaga kapılır Bogulurdun ah görsen

Zalim felek azabını kalbimde sınadı