Orhan Sönmez Şiirleri - Şair Orhan Sönmez

Hısım akraba hep bir arada yıllarca yaşadık
Artık bak gardaş gardaşı tanımıyor şimdik
Bizler komşumuzun her derdine koşardık
Unuttuk Allahın selamını bile vermiyok artık

Duvarlar kerpiçten damımızda sarı hasır

Birinizde çıkıpta bize açıkça anlatın
Yunana karı olmadı bak işte avradın
vatansızmı yoksa yurtsuzmu kaldın
ATATÜRK size ne yaptı bize bir anlatın

Okumakla olunmuyormuş bakın insan

Bir yağmur bekliyorum çatlayan topragı ıslatsın
Bir cemre bekliyorum topragın altına can katsın
Bir nur bekliyorum temizlesin bütün bedenimizi
Bir yunus bekliyorum yardanını bizlere anlatsın

Vesveseye Dünyada hicde aldırmam
Kör şeytanı iblisi kendime güldürmem
Mahlugata kızıbda Karıncayı öldürmem
Yaşatan ALLAH-dan dermanım ben

Köroğlu’yum dolaşırım bu dağlarda

Aşığın mekanı olmuş dertlerin durağı
Hep aynıyı yaza yaza bıktım usandım
Bülbüle sırtını dönmüş benim gül bağı
Göz yaşımı döke döke bende usandım

Alevler içinde yansam kor gibi narda
Söndürecek suy varmı senin pınarda
Yetim çocuk gibi kaldım bir kenarda
Isirgan otu gibi yeter dermeyin beni

Emeklerin Boşadır Benim tabibim
Kanser İlleti Sarmış Zayıf Bedenim
Kaderim böyle imiş Buysa nasibim
İşim gücüm Dert Küpü oldu benim

Can Canandan Görki Ayrı Duramaz

Bir hastalıga düştüm incemi ince
Hiç halımı sormayın nicedir nice
Ne gündüzüm kaldı nede bak gece
Facebook olmuş benim hayatım

Tamda içerken bir bardak çayı

Çok erkenden terk etti beni gör neşe
O zaman dolaştım avare elimde şişe
Dostlarım sırtımdan oldular bak köşe
Dostluğa güvenim kalmadı Benim Oğul

Benimde suçum çoktur kabahat bende

Bugün Türkiye'de ŞAH olsa idim
Yalakalara büyükçe tıpa verirdim
Danışmanları hazır ola dizerdim
O zaman soytarıları görürdüm

Din tüccarlarından işe başlardım