Ölürsen sanma ben çok üzülürüm
Çileni çekmeden sende ölemiyesin
Öfkem ile ciğerlerin hep parcalansın
Ektigini biçmedenden tövbe ölmiyesin
Bir çare oturup köşemde kaldım
Ardımdan bir damla yaş dökeceksen
Adımı andıkça ah ah çekeceksen
Kabrime bir gonca gül dikeceksen
Ne olur yaşatma vurda beni öyle git
Hem yıllarca oyna gönül sahnemde
Kelimeler kifayetsiz yetmezki tarife
Sarı saçı bayram yeşil gözleri arife
Rabbim seni verdi ORHAN dedeye
Sanki cennetten gelen SUDE hediye
Bir torunum varki kendisi adaşım
Sanki petekten sizan kaşık balım
Onunla sevinir bazen onunla aglarım
Torunlar hasadıymış ihtiyar dedenin
Öyle mutluyumki yanımda soyum
Sevda çiçek olmuş gönlümse arı
Arının davası tek hazırladıgı balı
Kafes altın olsa bekler O baharı
Bülbülün çilesi hep gülün üstüne
Bülbülden duydugum yanık ses ile
Yalan yalan bu dünya yalan
Varmıdır gösterin hiç baki kalan
Boşuna kanma aç gözlü olan
Varmı dünyada hiç baki kalan
Biter her şeyin nefes biterken
Tarih kalemle değil Türkün kanıyla yazıldı
Alemlere sığmayan bir imanla bak kazıldı
Şehitler ise Peygambere komşu sayıldı
Hos geldin bize TÜRK-ün zafer bayramı
Daha ne ağlayıp sızlarsın gönül
Haldan anlamayan hatırmı bilir
Tükettin ömrünü yeter be gönül
Adam olmayandan adammı olur
Yetmez gibi birde yaran deşerler
Daha ne ağlayıp sızlarsın gönül
Haldan anlamayan hatırmı bilir
Tükettin ömrünü yeter be gönül
Adam olmayandan adammı olur
Yetmez gibi birde yaran deşerler
Anneler gününde içim alev alev yanıyor
Hasret ecel gibi anam bedenimi sarıyor
Kalbimdeki bu özlem yara olmuş kanıyor
Affet be Anam senin gibi kimse sevmiyor
-
Orhan Sönmez
Tüm Yorumlariyi bir kalem oldugu kesin