Orhan Sönmez Şiirleri - Şair Orhan Sönmez

ALIŞAMADIM
Aşkın közünde bir ömrü kavurdun
Lokman´da bile deva bulamadım
Düşlerime´de gelmezsin anladım
Yıllar geçti´de rüyalara alışamadım

Uzun yoldan geldim yorgunum hancı
Niçin dinmiyor içimdeki öldüren sancı
Bu handaki siram söyle sence kaçıncı
İsmimi sorma bana diyorlar almancı

Ediyorsan merak alman pasaportda var

Sanki doğuştan olmuş bizimki başkan
Yalan yanlış Yokki kendini bir tartan
Bir aliyansla başladı başımızdaki ustan
Diplomasıda yok bilgisi yok ama sultan

Dünyadan haberi yok eyt amerika der

İsmail sivrisinin başı sisli dumanlı
Yar selam göndermış sözler yaralı
Azalmaz gönlümün ne efkarı gamı
Benden selam olsun ah Anadolum

Sen pınardan akan ince yudumsun

Dalımmı kuruyor yaprağım solğun
Geçmiyor zamanlar yüreğim yorğun
Görenler halıma diyorki Orhan olğun
Daha yaşım neki ne oldum anam

Zamansız soluyor benim güllerim

Bagımlılık yapar yenen her lokma
Havası Avrupalı suyu zaten Avrupalı
Gülücükler sahte göz rengi çakma
Kendisi milli ama öpüçügü Avrupalı

Çoçukken milliyetini erken yitiren

Yaz günü kar yagdırdılar gönül dağına
Düştük dostunum diyenlerin tuzağina
Takatim kalmadı varamam baba ocağına
Hasret şu sinemide bak yakmaya başladı

ÇALIŞLI (4)
Yaradan demiş insanoğlu azacak diye
Onca millet elbet Frenkce yazacak diye
Evlat babaya anaya kuyu kazacak diye
Sende her şeye şimdiden hazırlan çalışlı

Senin aşkından alev alev yandıkça
Deli diyorlar bana varsın desinler
Seni leyla benide mecnun sandıkça
Âşık diyorlarmış gülüm öyle desinler

Yaralı gönlüme bak hicran dolanda

DURURUM(1)
Kuşkum yoktur benim kendi özümden
İhanet yavşaklar kaçmazdı gözümden
Bir harfi bile yanlış çıkarsa sözümden
Ağzımı kapatıp açmaz büzer dururum