Denizinde doğduk, kıyısında öldük
Ve de ötesinde dirildik
Üç günlük dünya sığdı bir güne
Ve bir gün bir an
Herkesin var elbet bir hikâyesi
Bu akşam
Yüreğim bir başka Yangın yeri
Uzaklardan
Düşlerimden ansızın uyandığımın
Resmi düştü avuçlarıma
Hangi hayaldesin şimdi gönül
Sevdam dara düştü benim
Kapım açık
Çık gel gönül
Beni dertten kurtar gönül
Bilemedim.
Yine bir karamsarlık
Zihnimin kıyılarında.
Başlangıç mı son mu bilemedim.
Ne yöne savursam düşlerimi,
Avuçlarımda sandığım gençliğimi,
Düşen her yağmur damlası kadar yalnız
Damlaların biriktiği son kadar çoktuk aslında
Her birimiz yalnız doğup
Bir arada çoğaldık
Unuttuğumuz yalnızlığımız
Gördüğümüz çokluğumuzdu
Hüzünlerim döküldü yaprak yaprak
Yine bir sonbahar akşamı
Ve umutlarım başka baharlara kaldı
Benimse nefeslerim meçhul.
Gözlerde kaybolur Efkarım,
Ben
Garip bir yolcu
Dünya köprüsünden
El sallayacağım güne mahkumum
Ecelimle kucaklaşacağım ana
Uyanmayı bekliyorum.
Hayatın çarkında
Bütün kelimeler kifayetsiz
Sessizce çekip gidişine.
Vardığın durak muamma
Üzüntüler sağnak sağnak
Kaygılardan uzak
Bir çay bahçesinde
Yudumladığım hayat
Keyif verici seni düşünmek.
Ve sevişmek doğayla
Mis gibi ağaç kokusu
Aylardan ekim
Bir İstanbul mavisi düştü saçlarıma
Martılar daldı avuçlarıma
Dalgalar savruldu özlemlerime
Hayalini kurarken süt liman kıyılarının.
Ve Hüznüm denizinde ıslandı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!