Herhangi bir zaman,
Herhangi bir yerdeyim.
Düşlerin kıyısında,
Şiirlerin mısrasındayım.
Kelimeler yüreğime mızrap,
Vurur yarama merhem merhem.
Yazdım çizdim,
Hayatı ikiye böldüm,
Var olanı aldım,
Yok olanı saldım,
Yetmedi sustum,
Üstelik küstüm.
Aylardan ekim
Bir İstanbul mavisi düştü saçlarıma
Martılar daldı avuçlarıma
Dalgalar savruldu özlemlerime
Hayalini kurarken süt liman kıyılarının.
Ve Hüznüm denizinde ıslandı
İşte gidiyorum,
Haber vermeden,
Bağırıp,çığırmadan
Sessiz ve de gürültüsüz,
Dostlar!
Ben konuşurken,
sen susuyordun.
Oysa şimdi ben sustum.
Şiirlerime bıraktım konuşmayı.
Her mısrası sen kokar
Bakınca dokunmuş olursun.
Nasıl bir his...
yangın yeri...
Kurşun gibi...
Yüreğim paramparça.
Ne yana dönsem,
Kime açsam tarifsizliğimi,
Bu ilk değil, bana sitemin
Son da olmayacak...
Bitti sanıyorsun herşey,
Oysa, her sitemin bir başlangıç.
Kendini şiirlerimde bulmak istiyorsun,
Anlıyorum kaygılısın.
Ey aşkına uzak düştüğüm,
Yüreğime kuruldu bir tuzak.
Varamadım huzura,
Olamadım toprak misali Adem.
Gam yüküdür çekerim dedim,
Varamadım hakikat kapısına.
NAZLI ÇİÇEK
Sesinde gözlerin saklı,
Gözlerin ise İstanbul kadar derin,
İstanbul kadar güzel,
Sen gülünce dalgalar misali coşuyor gönlüm,
Avuçlarımda gülsün koklamaya kıyamadığım,
Ölüyor işte herşey.
Yarına dair ne varsa,
Geçmişe mahkum.
Geçen herşey bir bir ölüyor.
Dünyaya dair her ne varsa:
Güzel, çirkin




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!