SEN ve SON
Yaşamak bazen gökyüzü mavisi,
Bahara Gülümseyen Gözlerin
Gözlerin ah O gözlerin,
Evhamlandım, döndüm durdum
Dünyayı sonsuzluğum sandım
Bir sağa bir sola
Aşağı yukarı koşturup durdum.
Yaşımı sabit
Aklımı başımda sandım
Bir Milletin yalnız yanlarıyız
Kalabalıklar içinde silik yüzleriz
Sessiz adımlarız
Yürekli çığlıklarız
Gülen gözlerin
Saklı gözyaşlarıyız
Ben gece
sen gündüzüm
Ve karanlıktım ölüm misali
Toprağa düşmüş kırık dal misaliydim
Öylece yaralı
Kanatlarım kırık
Işıksız odalar,
Dışarda kar.
Ellerim, ellerim buz tuttu.
Oysa yüreğime kan geldi.
Gözlerim umuda dondu.
Yarına dair haykırışlarım var benim,
Toprak ana,
Benim ham maddem.
Çiçeğin,böceğin anası,
Ayak bastığım mâbed.
Yağmurla bulaşan aşk,
Benliğimin kokusu,
O kadar çok kelime biriktirdim ki...
Hayat kütüphanemde,
Her birini cümleye dökmeye dilim yetmiyor.
Hani aşk gibi ben,
Üç harf, bir ömür
Seni anlatmaya ömrüm yetmiyor.
Tak taak taaak,
Çaldı kapı bak.
Gelen kim o
Açılsın kapı,
Özlem kokulum.
Beklediğim uzaklarımsın,
Akan zaman, sararan yapraklar
Yaşam dört mevsim
İnişli çıkışlı ömür
Kimi yerinde kurulan dostluklar
Kimi yerinde son bulan aşklar
Ve umutlardır yarınları aydınlık olan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!