Bir bakmışım varmışım
Bir bakmışım yokmuşum.
Zamansız sorularla
Ömrümün çıkmaz sokaklarında,
Bazen gülüp
Bazen ağlamışım.
Mevsimi bilinmez yürek sancımın
Yazda üşürüm
Kışta terlerim
Dilsizdir, sebebsizdir
Anlamaz kalemlerin vurgunudur
Tarumar duyguların eşiğinde
Kalp dilim lal oldu,
Sözsüz kaldım.
Can bedende,
Ruhsuz kaldım.
Ve yüreğim üşür,
Ömür iklimimde.
Gece uykularımı bölen meçhul sessizlik,
Yüreğimi alıp uzaklara götüren.
Bir masal dünyası zihnimde,
Hoş bir melodi kulaklarımda.
İki kere iki eşittir dört,
Aşk Durağı
Yollar karanlık kalpte arınmışlık
Şimdilerde bir hüzün kavşağında
Ellerim cebimde ve yaya
Adımlarım sana doğru savrulmakta
Geceden kalma kırık bir söz,
Yüreğimi eziyor.
Damla damla eriyorum,
Aşk mevsiminde.
Sana uzattığım ellerim,
Tam şuramda,
Elzem bir yara.
Dokunsam acıyacak,
Dokunmasam bir yanım eksik kalacak.
Uzaktan sevenler gibiyim.
Yakınım her daim ızdırap,
BEN SENSİZ
Yağmurlu bir İstanbul gecesinde,
Seninle ıslanıyorum sevdanın kaldırımlarında,
Hüznüm akıyor avuçlarıma,
Ayrılıklar yağıyor düşlerime
Beyaz dut tadında hikayeleri olurdu
çocukluğumuzun.
Beyaz dutların kirlettiği ellerimizle
Ve damağımıza sinmiş tadıyla büyüdük,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!