Orbay Eken Şiirleri - Şair Orbay Eken

Bazen...
Bir hevesle başlar her şey
Bir ateşle...
Bir bakarsın her şey kül oluverir
Hayatın yanar gözlerinin önünde
Ama yanmasına izin verirsin

Gün doğumunda
Gün batımında
Susmak...
Derin dehlizler gibi kalbimdeki
İzlerinde, pasında
Gölgesinde ağaçların

Haksızlığa itiraz edince ne değişir deme
Susarak dilsiz şeytan olursun etme..!
Nefsine uyupta, kusur arayıp kötüleme
Hak yolu yokluk değil yok olmayı dileme..!

Hakla var olmaktır Hak, rıza ile yaşamaktır

Yaşarken öleceğine inanmaz insan
İçindeki akışkanlığa aldanarak
Kalbini ısıtmak için kanayıp susada
Her daim bir dost arasada çevresinde
Kahraman olabilir fakat kimseyle dost olamaz
Gerçekleri söyledikçe...

İnsanların sizin iyi niyetinizi yanlış anlaması önemli değildir;
Vicdanınızın sizi doğru anlaması önemlidir.
Kalbin değeri saflığıyla ölçülür çünkü.
Bugüne kadar yapmadıysan yanlış kimseye,
Bırakmadıysan yarı yolda kimseyi,
Yürü yolunda arkana bile bakma.

İçinde aşk olmayan
Dünyayı sever imiş
Hakikatı seve duran
Cümle yaradılmış ile bir imiş.

Diyar diyar dolanan
Türlü renklere boyanan
Hak aşkına doymayan
Sen Yunus değil misin?

Cümlesine bir bakar gözün

Prangaya vurulan sözcükler geliyor aklıma
Dem dem demleniyorum
Hapsedildiğim labirentin parmaklıklarında
Oyalamacalar geçiyor gözümün önünden
Sesler görüntüler..
Resmi bir geçit töreni başlıyor ansızın

Sen özgür bir kuşsun penceremde
Bense dudaklarında soğuk bir kafes
Özgürlük yanarken yüreğimde
Tutuşur
Birden kafes..
Yanarız ikimizde özgürlük

Bir meçhule uyup
Terkeyledi gözlerin beni
Akıp giden zamandan geriye
Yalnızlık kaldı şimdi...
Oysa hangi mutsuzluğu işledi saatler
Kim hesap sorabilir ki