Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Eriyip, dolaşıyorsun, damarlarımda
Kanıma karışıyorsun, ciğerlerimden.
‘Bırakacağım! ..’ yazıyor, kararlarımda
Yapamıyorum; bir senin tiryakinim ben.

Yakıtı azalmış bir toprak kandil
Sevgilere mezar, şiirimsi dil...
Biter sürükleniş, zoraki kros
Yakındır yolculuk, sallanır mendil!

Sev çiçeği kuşu taşı böceği
Bu köhne dünyada kalamayız biz.
Faninin malumdur ya öleceği
Büyük hülyalara dalamayız biz

Sevmeyi bilmeden gönle girilmez

Kaç şarkı söyledim sana gözlerim gözlerinde
Rum sözüme hayran kaldı sen hiç umursamadın
Acımıyor musun bana hayatım ellerinde
Mum özümden ışık aldı sen hiç umursamadın

Taş değil kalp taşısaydın her seti kaldırırdın

Sen gönül evrenimde küçücük bir yıldızdın
Son derece çaresiz bir o kadar yalnızdın
Okşayarak büyüttüm kucağımda uyuttum
Seni parlatmak için ben kendimi unuttum

Bilirsin ki sönmesi yakın olan yıldızlar

Yıllardır tutup, sürükleyen girdap
Nereye kadar götürecek,Ya Rab! ?
Konuşsam günah, konuşmasam azap!
Dünyam cehennem, ben harabım, harap! ..

Allah’ı bulanlar, kulu arar mı?
Mecazi bir aşka dalar, kanar mı?
Yükseldiği yerden kopar, kayar mı?
Beni, sevdiğimden çok seven, Rabbim!

Gece gülümsüyor, kirpiklerinden
Bakışlar sarılmış, birbirlerine!
Göğün yıldız yıldız deliklerinden
Işıklar karılmış birbirlerine.

Gerçek şeklimizin
Eskizleriyiz.

Âşık ölse bile vuracak saza
Yorgun olsa bile çeker mi naza
Belki kabul görür hastalık kaza
Feyiz nehri nasıl aniden durur