Önder Özkaran Şiirleri - Şair Önder Özkaran

Önder Özkaran

Bölük pürçük bir mutluluğun peşindeyim
Kimsenin bilmediği bir yer biliyorum
Sahillerinde el ele gezen umutlar...
Köylerinde, mutlu çocuklar tanıyorum.
............................................................

Devamını Oku
Önder Özkaran

Zaman, çekmiş gözlerime perde!
Sarmış, bir yandan bir yana beni
Ne yana dönsem aynı, her yerde!
Bir kısa hikaye, yazmış beni!

.....................................................

Devamını Oku
Önder Özkaran

Kuşlar ki getirdiler kızıl kubbeden bulutları
Kondular yeryüzünde ağacın dallarına, öylece
Güneşi kapattı gölgeleri, aksi düştü arza
Sardılar en talihsiz yerinden ruhumu çepeçevre

......................................................................

Devamını Oku
Önder Özkaran

ve dahi, ürperiyorum
uzak sandığım her şey yakın
yakın sandıklarım uzak
gördüklerim sanki yalan
rüyalarım gerçek,
hastayım sanki, çok hasta!

Devamını Oku
Önder Özkaran


Bergâhında kuruyan şu dudaklar benimdi
Süzülürken göz yaşlarım yanaklarımdan,
Ne günahlar döküldü seccadenin vechine
Kaç lütuf çöl oldu fasl-ı gül baharımdan
Kapılıp şu alemin güzeran-ı vehmine

Devamını Oku
Önder Özkaran

Büyüme sakın! Öyle kal!
Aynı boyda çocuğum.
Kollarımda uyuya kal!
Kollarımda çoçuğum.

Bir dünya varki

Devamını Oku
Önder Özkaran

Bırakın çocukları…
Pamuk şeker alalım elimize,
Tahtadan tekerlek yapalım
Gidip saklanalım bir yere
Ayakuçlarımızı arayalım

Devamını Oku
Önder Özkaran

vuslat dediğin, aşık'a...
avareyi neylesin!
gönlü zengin bir yana
viraneyi neylesin

................................

Devamını Oku
Önder Özkaran

Kapandı gündüz vakti, ölünün evinde perde
Bir nefes, artık almıyor hayattan payını!
Oda karanlık, sessizliğin sesi her yerde.
Yüzü örtük, ayakları parmaklarından bağlı

.................................................................

Devamını Oku
Önder Özkaran

Bir kez doğar insan
Ve bir kez ölür!
Beden, ruh ikileminde
Geçer zaman

............................

Devamını Oku