Ataköy'e Köy diyiller Anacım,
Burda köyler bizim köye benzemir,
Hiç kimseye kalmadı pek inancım,
Burda eyler bizim eye benzemir.
Bizi ele kibar kibar soyillar,
Ben seninle,
Bir dilim ekmeğe sevgimi sürerek,
Paylaşmayı düşlemiştim sabahı.
Böylece yediğim içtiğim,
Pek anlamlı olacaktı.
Meğer ben hiç sevmemişim,
Kavrulmakmış benim ki si.
Bir kül gibi sağa sola,
Savrulmakmış benim ki si.
Binbir çaba binbir çile,
Ben geldim Anneciğim,
Ben geldim yalınayak.
Ben geldim Anneciğim,
Yüreğim sağnak sağnak
Ben geldim Anneciğim,
Hep bir akıl ötede,
Aranılan o son durak,
Hangi çözüm daha yakın,
Pisagor dostluğuna,
Hangi üçgende ki arkadaşlık,
Şeytansız ve riyasız.
Bir parça ekmek olmayı,
Ve Kuşların götürüp beni,
Yuvalarında yavrularına,
İkram etmesini ne çok isterdim,
Bir bilsen..
Bir türkü çığırdım hasretten yana,
İnleyen nameler güller ağladı,
Hüzün sardı sazım gurbetten yana,
Eşiğin üstünde teller ağladı.
Kadere dokundum şansa dokundum,
Hayalin darılır gücenir diye,
Başımı yastığa koyamıyorum,
Gözlerim nöbetci aklım devriye,
Aylardır uykuya doyamıyorum.
Ne zaman kırılsam kendi kendime,
Sulusepken gibi gözümdesin,
Dolucepken gibi gönlümde…
Gözlerimden döküldükçe,
Kalbime doluyorsun,
Çık gel çabuk yanıma,
Yoksa orda boğulup öleceksin….
Çökünce göğsüme ince bir sızı,
Çekip Erzurum’a gidesim gelir.
İçerimde gezen küskün arsızı,
Söküp Erzurum’a gidesim gelir.
İradem sılada bedenim burda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!