Utanırım insan yoksulluğuna
Ele güne karşı çıplak yüreğim
Üşür fidelerim, üşür içimde ki tohumlar
Harmanım kesat olmuş
İnsan yorulur bazen insan olmaktan
sözler vardır söyleyene yakışır da
ulaştığı yere yakışmaz
sancılıdır umutlar
pişmanlığa geçit bırakmaz
nereye düşse kurur tüm arzular
ülkelerin ve paranın olmadığı
bir dünya düşünebilir misin
düşün ki her şey cennet bahçesi
altımızda cehennem yok
yalnızca gökyüzü
ümitler yaşımızdı
ümidin yoluna düştük
herkese olduğu kadar
bizim de payımıza
kırıklıklar düştü
yaşamak buysa
yangına uyanmak gibi
ve her gün
soğuk ateşlere yanmaksa
her gün yeniden
ölüme değmekse
hal diline sahip halden anlar
hak bir gönül verdi bana
kendime yöneldim yar
yar yüreğim yar gör ki neler var
gül yüzüne hayran olur
uzaksın benden uzak
ne incitme
ne acıtma
ne de gözüme değdirdiğin yaralar var
gözlerimin görmediği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!