Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Dün geçtiğim yol
Bana geç gelen mektup gibisin
Pulsuz, sarışın sonbahar
Güneş sıcaklığından kurumuş
Sanki yoluma salınmış bir çöl!

Sevdamın gül seherinde aldın sevdiğimi
Nazlı çiçeklerle donandı cümle alem
Düşlerim umutlarım pare pare
Kalakaldım biçare
Sanki kan düştü aya
Mutluluğun gözlerini bir hicran bürüdü

Gölgeye yatmış çakaldan korkan tavşan
Yüreklerde duygu avcısı kara yılan!
Tozlandı yürek sesi merhaba dolu sandık
Ağlıyor insan tomurcuğu masumiyet
Unutulup gitti çiçek tozu insanlık!

Esti bakışının baharı
Kapım kapandı karanlığa
Alaz gibi düştü ateş
Isındı yüreğim
Umudun sayfa açtı
Aydınlandı günüm

farzet derdime derman hayalin vardı
gözlerinden uzaklaştıkça
vedasız gidişinle unuttum
unuttum işte şarkılar dilimde
nefesimi düğümlerken mehtaplı geceler
hasretime ağladı sular

Zehirli sarmaşıklara sargın
Kurgulu yaşamın ipotekli yarınları
Unutulmuşluğun hatırlanması mı
Özlenen bekleyişinde bastığım toprak
Ter dalgasının hücre titreyişinde beden
Meçhul geminin son yolcusu sanki

Sidelya
Senin için üşüyorum
Dönüşüm sılaya
Türkülere yürüyorum
Yıldızlarım ah-u zar
Ab-ı revanda ay çiçekleri

Siteminde çoğalır sensizliğin son sesi
Görmez gözüm, titrerim, yanar teninde elim!
Ben unuttum desen de kanar aşkın busesi
Görmez gözüm, titrerim, yanar teninde elim!

Anılarla ışınlansın sevdamızın son nuru

Adın nisan olsun yağmur
Hayalimin bahar büyüsü
Nice buzdan heykelleri eritmedi mi
Düş kozamda nefesleşen kelebek
Can yoldaşımın dönüm tarlası
İlahi resmin yürek gözü

Verilen sözlere uymayanların vay haline
Harcadıkların elbet harcar seni
Düşman mı sandın sen bu halkı
Harcadıkların elbet harcar seni
Salak mı sandın sen Şemiklerli halkını
Neredesin Cevat bey Neredesin Aziz bey