Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Bir bebek ağladı sessizliği yararcasına
Kenar mahallenin ahşap gecekondusunda
Adına Adalet dediler umuda yolculuk misali
Yoksulluğu yıkarcasına

Bebekler saf ve günahsız yaşam defterinin beyaz sayfası

Çatlayan dudaklarımın kaktüs çiçeği
Balçık tutmuş yüreğimde açan nilüfer
Karlar düşmüş
Umutlarımda yeşeren kardelene
Rüyamda gördüm
Hayal elbiseni giydiğim prensim.

Duy suyun feryadını
Ağlasa da kimse görmez yaşını
Susmayı öğretemediğim rüzgar
Duy gül yüreğindeki bülbül feryadını
Duy ki gülsün kardelen
Ayaz dokunuşuna duvak taksın dağlar

Rüyamın sahibi vurdun gecemi
Derin hüzünlere sürdün gecemi
Gözlerin sevda mı bilmece mi?
Kapat gözlerini orda kalayım
Bakışından ben de sermest olayım

Karanlığın koynunda büyür
Adı yüreğinde saklıdır
Lakapları dehşet saçanlar
Güneşin çocuğudur doğarken tertemiz
Yoksulluğun çığlığı acı yüklü yürekleri
Duvar dipleri köprü altları sığınakları

Yaşamak
Yaşanmaksa yaşamak
Yarınlara aşkımızı taşırım
Gecelerimde seni düşlerken
Gün ışıltısıyla uyanır düşlerim
Güneş göz kırpar sevdama

Bürününce pembeye mavi sevgi
Yüzü yalar sorgun göz
Anlar cümle cihan bir bakışla
Aynalara düşer,sessizlik pencesinden kurtulan umut
Çınlatır güvercin sesi
Pencere kenarına ufalanır ekmek,umutta dilek

Issızlığın kahvehanesinde içilir kaktüs
Mahşeri yürüyüşe sürükler sam yeli
Düşerse omuzlara karanlığın küfesi
Büyüdükçe büyür serap,küçüldükçe küçülürsün

Yıldırımlar düşse de çöl denizine

Merhaba gün niyetim
Acısıyla tatlısıyla doğan güne merhaba
Merhaba gökyüzünün mavi derinliği
Merhaba içimde coşan sevda
Merhaba nadas aşkım
Merhaba buğday başaklım