İşin gücün dedi-kodu
Kim ne yaptı kim ne kodu
Kimselere yok zararım
İçimi şiirle yudum
Küçük görürsünüz beni
Düşlemek lazım gelir bize düşlemek
Uyku arasına kısan kuşlar gibi
Bırakıp işi gücü lüzumsuz ne varsa her şeyi
Kafadan sıfırlayıp
Sıfırı iyi tanırız biz
Nasılsa;
Yaprak gibi dökülüyor duygular
yıllar kırıyor insanı en çok
sevdiklerin vuruyor
onikiden
bir yerde şiir gibi yaşamak istiyor insan
Aşk kaça satılır insan eti
polis karakolunda fişleneli cevriye
gönül işleri dursun bir kenarda
Jiple gezenle hacı muratla gezinin bir olurmu ederi
ha kurşun sık ha vur kaç
celep atsın hayvan oğlu hayvana kazık
Söndü gün ışığı doğuda,batıda,
ateşaltında yerin altı- üstü evlerin bacaları
havlamıyor artık köpekler, insalar suskun!
ey sevgili gök, yer ve ağaçlar
Zaman incinmiş bir kelebektir göz bebeklerinde asılı
hüzzam çalıyor ruhumda sonbahar..
gökler yine ekim sabahını kucaklıyor
bir bebek gibi
yine bir yarın bugün
Eski sonbaharlardan
Gün solgun sonbahar, yağmur mevsimi
İçimde sürgün deli baharlar ve yorgun
Nedense yabancı her şey her yer ve sen
Bu gökyüzü bu hava bu karanlık gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!