Özdemir Asaf ve Yusuf Ziya Ortaç'ın talebesi olarak 1954 yılından yazı hayatına başlamış olup, 59 yıldır şiir sanatı içinde yoğrulmaktadır. Birçok derneklerin onur üyesi ve Gönül Dostları Derneğinin Başkanlığını yürütmektedir.
Kendimi şöyle tanıtabilirim;
Saçlarım dökülmüş, kalanlar beyaz,
Yüzümde çizgiler, yıllardan miras,
İçimde sevgiler, dostluklar varken,
Gelmesin ecelim, geciksin biraz.
Ne zaman, bir göl görsem,
Minicik çocukluğum…
Ne zaman, bir gül görsem,
Gençliğimi hatırlarım.
Kiminin anası yok, kiminin babası yok,
Kimi köprü altında, giyecek abası yok.
Kimi çocuk yurdunda,bir çatının altında,
Karınları doysa da, sevecek kimsesi yok.
Ne olur ki onları, bazen ziyaret etsek,
-DUDAKLAR ALEV ALEV-
Elleri ellerimde, avuçlar ateş gibi,
Kalbi duracak sanki, dudaklar alev alev.
Gözler deniz mavisi, saçları dalga dalga,
Yüreğinde bir kıpırtı, dudaklar alev alev.
.
Neden ağlıyorsun, sen yeşil yaprak,
Niçin üzgünsünüz, filizlenen çiçekler.
Yaa sen gönlümdeki büyümüş, o ulu çınar,
İnanın… ben sizi anlamıyorum.
NEYİM BEN MİZAHİ
Ben harçlıklarla değil, açlıklarla büyüdüm,
Annem babam ölmüşler, sokaklarda süründüm.
Kimse sahip çıkmadı, kovuldum itelendim,
Sonra kader gülümsemiş, yuva kurup evlendim.
Dilindeki zehir’ini, yüreğime boşalttın,
Bundan sonra, sevdim desen ne çıkar.
Hayat bitti, heves bitti, haz bitti,
Tüm dünyayı, bağışlasan ne çıkar.
Hep yük oldun, omuz’umdan inmedin,
Aç kalbini bak içine, bir dünya bulacaksın,
Orda sevdiklerin var, belki sevmediklerin.
Yıldızların altında, dolaş geceler boyu,
Bir yıldızın altında, sevgiyi bulacaksın.
Sonra çık yamaçlara, kır çiçeklerini topla,
Bu gün benim doğum günüm, elli sekiz yaşındayım,
İhtiyar da görünsem de, baharımın başındayım.
Yeni bir yaş olacağım, sevinçlerle dolacağım,
Sakın bana sitem etme, ben yeniden doğacağım.
Bu enerji bende varken, henüz vakit daha erken,
Benden uzak olsan da, hiç yüzünü görmesem,
Mecnun gibi çöle düşüp, hasretinden ölmez miyim?
Cennet mekanım olsa, bir kez sesini duysam,
O cennetin kapısından, tekrar geri dönmez miyim?
Sonbahar geri geldi, sarartıp yoncasını,
Döktü senin gönlünün, en renkli goncasını.
Bu mevsim ki yaralayıp, kanatacak kalbini,
Kimseler bilmeyecek, bu perişan halini…
Duymayacak hiç kimse, sevda şarkılarını,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!