Gerçek dostluk, sevgi ender,
Gözyaşını...sen bana ver.
Kalmasın yüreğinde,
Acı hüzün, elem keder.
Sevinçlerin, senin olsun,
Dertlerini, bana gönder.
Ne muhteşem bir aşk,
Yaşamıştık onunla.
Yüzyıllarca sonrası,
Karşılaştık sonunda.
Bize engel olamazdı,
Maziyi hiç anma, yaralar seni,
Bilirim ararsın, gerçek sevgiyi.
Şimdi böyle sevdalar,kalmışsa hani,
Arama bulunmaz, sabret sen gönül.
Ne oldu a gönül, yeniden sana,
Evlat bu dünyanın, en güzel varlığı,
Yürümesi, büyümesi, hastalığı sağlığı.
Gelişip evlenirken, bir de nakit darlığı,
Hazırlıklı değilsen, çöker tüm ağırlığı.
Evlat evlendirmekle, bütün görevler bitmez,
-SEN NERDEN BİLECEKSİN-
Aşka gönül vermeyi, karşılık sevmeyi,
Aşk uğruna ölmeyi,sen nerden bileceksin?
Gözyaşında hüzünü, sevdanın iç yüzünü,
Güzel bir aşk sözünü,sen nerden bileceksin?
Şairlerin gönlünde, parlar bütün yıldızlar,
Aşk onları yakmıştır. kalbinin içi sızlar.
Şair mekan tutamaz, şehir şehir dolaşır,
Şairin dostu olmaz, dost bulmaya uğraşır.
Şairler asla susmaz, onu susturamazlar,
Dün akşam bakarken, penceresinden,
Kalbimi götürdü, komşunun kızı.
Beynimden sanki, bir damar koptu,
Yayıldı içime, derin bir sızı.
Başımı kaldırdım, baktım göklere,
Doğa yine kar altında, uzun bir kış dinlenmiş,
Bu senede erkenden, tekrar ilkbahar gelmiş.
Ağaçlar ve çiçekler, yeniden filizlenmiş,
Arılar- kuşlar-kurtlar, birbiriyle eşlenmiş.
Dişi bir serçecik, yem bekliyor sabırla,
Bir sonbahar sabahı, dökülürken yapraklar,
Kuşlar telaş içinde, yuvadan çıkıyorlar.
Otobüs ve minibüsler , hınca hınç kalabalık,
Temel dükkan’ı açmış, satıyor alabalık.
Köşede bir simitçi, bağırıyor avaz, avaz,
Uykusuz gecelerin, sonu olsun bu gece,
Mavilikler içinde, düş’e dalarak uyu.
Uyu canımın içi, uyu tatlı sevgilim,
Rüyaların içinde, aşkla dolarak uyu…
Uykusuz gecelerin, intikamı alınsın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!