En derin sevdalar, gözlerde başlar,
Ölümsüz sevgiler, sözlerde başlar,
En büyük yangınlar, közlerde başlar,
Dağların güneşi, sakladığı gibi,
Yıllarca kalbimde, sakladım seni.
Göz kapaklarımın, ardındaki gizli nehir,
Yorgun olan gönlüme, her gece akar durur.
Korkusuna uğradığım, bu karanlık geceler,
Hançer, hançer olur da, yüreğime saplanır.
Yıldızların altında, söylenirken türküler,
Bir sen vardın içimde, birde beyaz zambaklar,
İlk günün ışıkları gibi, kirlenmemiş sabahlar.
Serinlikte erkenden, açılırken goncalar,
Sen içimde çok eski, mahur şarkı gibisin
Oturarak kumlara, dalgalarla tanıştım,
Yoluna gül serdiğim, yalnız sensin sevgilim.
İlmek, ilmek ördüğüm, rüyalarda gördüğüm,
Yüreğimde kördüğüm, yalnız sensin sevgilim.
Kokunu özlediğim, tek aşkımsın dediğim,
Uğruna can verdiğim, yalnız sensin sevgilim.
Kaç kere dilimden, sildim ismini,
Kaç kere yeniden, yazdım bir bilsen.
Kaç kere yırttım, attım resmini,
Kaç kere kalbime, çizdim yeniden.
Sanma ki bu kalbim, yaz-boz tahtası,
Bir tanem…
Soğuk rüzgarlar gibi, ne olur bugün esme,
Yaralı bir kuş gibi, hapis kaldım kafeste.
Belki de sen haklısın, inan bilemiyorum,
Ağlamak mı gülmek mi, karar veremiyorum.
Geceler çok güzeldir, karanlık olsa bile,
Şair’e ilham verir, yıldızlar güle, güle.
Geceler ayaz olur, gök kubbenin altında,
Aşıklar hayal kurar, olmaz bile farkında.
Geceler dinlendirir, derdi-gam’ı dağıtır,
-ÖZLEDİM-
Kayalıklarla süslü, o ufacık dağları,
Menekşeler -gelincik, beyaz papatyaları.
Boğazlardan süzülen, o muhteşem yatları,
Denizini-mehtabını, kırlarını özledim.
Ne önceden tat vardı, nede şimdi neşe var,
Geçen her bir anımı, gömersin zalim yıllar.
Ağarmış saçlarımda, yığınla hatıralar,
Sana borçlu değilim...senden alacağım var.
Doğmaz içimde sabah, yüreğimde hep gece,
Gözlerim kapanmıştı, binbir zorlukla açtım,
Sanki bir rüya gördüm, bütün gece dolaştım.
Ellerimden tuttular, beyaz şeffaf melekler,
Sonsuz bir aydınlığın, zirvesine ulaştım.
Yeniden doğdum sanki, karanlığın içinden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!