Nuri Can Şiirleri - Şair Nuri Can

Sevgiler büyüttüm kır çiçeklerinden, güneşin kanını emen...
umutlar yeşerttim bahar renginde al yeşil.
dağlarda kar erirken ceylanlar emzirdim.
melekler uyandırdım her tan ağardığında...

Toplamak için düş kırıklarını aynalardan,

Nuri Can:
Gelin türkü yakalım
Cümbüş olsun saz olsun
Hazan vurmuş gönüller
Bahar olsun yaz olsun
*

Es deli gönlüme rüzgar
dağıt efkarımı
başımda gam
bağrımda hasret yarası var
içim dışım sonbahar

Eftelya'ya

Koyup herşeyi bir yana
çekip ellerini hayatımdan
git
artık ne kaybedecek

Kurban {sevginin gül rengi)

Ne zaman “bayram” dense
Gizli bir körük yelpazelenir yaram üstünde
Tozu gözümü yakar, közü yüreğimi
Bir yerde sevgiler ağlar benimle

Uzakta kalan bir köyü düşünüyorum. Havası, suyu temiz, pırıl pırıl bir dağ köyünü… Çocukluğum orada benim, köklerim oraya bağlıyor kalbimi… Anladım ki, nerede yaşarsa yaşasın insan eninde-sonunda kökünü arar, kökünün peşine düşer… Şimdi hayatta olmayan bi-sürü tanıdık yüz geliyor hatırıma. Ama en geç bu yaz uğrayacağım köyüme, çocukluğumun izlerini arayacağım dağlarda, bayırlarda, pınar başlarında çakıyla taşlara, ağaclara kazıdığım desenleri, isimleri arayacağım.

En cok yaşlı ceviz ağacının kovuğuna sakladığım düşlerim geliyor aklıma… Ölüp gidenlerin eksilttiği, bir suyun kenarında sevdigim yüzleri arıyorum… Gidip de dönmeyen bir gurbetçinin omuzuna aldığı tahta bavulunda kalıyor hayallerim…Anlıyorum ki, başını alıp uzak yolculuklara çıkan bir gurbetçinin soluğundadır hüzün… Anlıyorum ki, herkesin bir sılasi var içinde, bir de gurbeti… Anlıyorum ki, herkesin hasreti kendisine, acısı kendisine yazılmıştır..
…..
Yıl 1971 Hollanda’dayim. Erzincan’da bizim köylülerin uğrağı bir kahvehaneyi telefonla arıyorum. Köyü soruyorum, hala kar var diyorlar, havalar soğuk. Nine’min ağır hasta olduğunu ögreniyorum, içim daralıyor, adlandıramadığım bir hüzün gelip çöküyor yüreğimin üstüne. Çocukluğumu anımsıyorum. Nine’min hep elimden tuttuğu, düşmemem için. Ama ben kolundan tutamıyorum düşmesin diye…

Merhaba! Savaşsız, sömürüsüz, barış ve huzur içinde yaşanılır bir dünya dileğiyle...

Yaşantınızda aydınlık ve mutlu günlerin çoğalarak devam etmesi 2013 yılının tüm insanlığa barış, huzur, dostluk, kardeşlik sevgi, iyilik ve güzellikler getirmesi, çirkin çatışmaların, savaşların, acıların, insana yapılan haksızlıkların son bulması temennisiyle, hangi şekliyle istiyorsanız size o şekliyle şans, başarı, sağlık, mutluluk getirmesini içtenlikle diliyor, bütün dost, akraba ve arkadaşların yeni yılını kutluyorum...
Saygı ve Sevgilerimle
Nuri CAN

Sabah erken terminale indim. Elimde tek gidişlik biletim. Çantamı yere bırakıp öylece beklemeye başladım. Bilinçsizce gözlerim etrafı tarıyordu, biliyorum beklemiyordun ama yinede gözlerim seni arıyordu eskiden kalma bir alışkanlıkla... Yolların yıllara, yılların yollara karıştığı bir zaman düşlüyorum. Sen uzun bir zaman önce gitmiştin bu şehirde biliyorum ama inatla gözlerim seni arıyordu yine de, arada geçen bunca zamana rağmen...

Soğuktu, Ankara’ya kar yağıyordu, üşüyordum... Benim de düşlerim yağıyordu Ankara’ya... Ellerimi cebime soktum bir süre öylece bekledim... Sanki biraz sonra bir köşeden çıkıp gelecektin, sadece birazcık geç kalmıştın; koşarak çıkıp merdivenleri gelip sarılacaktın hasretle...

Biliyorum uzaklardasın şimdi... Kimlerlesin kimbilir, yalnızsın belki de benim gibi şu an? Oralar da soğuktur belki, üşüyor musun? hala canını sıkıyor mu bir ömür tükettiğin bu hayat kavgası..?
Beni sorma! Suyu tükenmiş limanların denizlerine yürüyüp duruyorum hala... Hayatımın sesi kısılmış, yaşlanmış dudaklarımdaki kelimeler, kimse anmıyor, aramıyor artık beni... Unutulmuşum anlayacağın...

Nice dertli kullar gezer alemi
kimi bir kenara atılmış gider
kimi esir etmiş para zalimi
kimi beş paraya satılmış gider

hep başka başkadır yaşam izleri

Unuttuk kim olduğumuzu, ne olduğumuzu

Zaman sararmış yapraklar gibi