Bilmediğim bir nedende,
Bir bilinmez kederdeyim.
Sanki
Bir yel değirmeninin önündeyim,
Savuruyor beni bulut gibi
Küf tutmuş aşklarımız
Akşamın sessizliği yeni gelmiş
Henüz gitmiş gökyüzünün alacası
Yasemin kokuları kaçmış dallardan
Itırlı yapraklarla elele uçuşuyor
Gözümü kapatıyorum bir an
Elimde sımsıcak bir aşk var yepyeni
Oradaki çiçek
benim olsa,
acımasa canı
dalından koparırken…
Çoğalsa sözcükler
dilimde,
Bazen bir kelebeksin,
bazen erişilmez bir renk.
Bazen uykumda ki titreyiş,
bazen gözümün önünden
geçip gidiyorsun
adımların ürkek…
Bazı şeyler için çok geç
Bazı şeyler için
Çok erken…
En çok canım acıdı severken…
Ve artık çok geç.
Yaşadığım
Kimi zaman bulutlar
Ağlıyor,
Kimi zaman sımsıcak güneşle
Toprak kımıldıyor…
Yüreğim gibi
Mor pembe çiçekler
Yıldızlara yürümek seninle
kaybolmak simsiyah gecelerde…
Gitsek’
Ne olur?
Bulmasalar bizi.
Dirilsek her gün yeniden
Birkaç haftalık
Kısa bir hayat,
Eli ayağı çekilmiş gibi
Her şeyden…
Sözcüklerde bulduk
Kendimizi,
Yaşam dediğin ne ki?
Çabalayıp durmak,
koca bir deniz görüp
dalgaları aşamamak…
yorgun bir çakıl taşı gibi
ara sıra sulara karışmak…
Acele et koş
Koş
Ki
Zaman kaybolmasın
Yorul üzül sevin
Mutluluktan havalara uç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!