Dolu geçecek güne
uyandığın her sabah,
kağıtlara döktüğün
birkaç satırcık yazı,
birazcık müzik sesi,
doğada birkaç adım,
Neyle beslenir yazı,
Neyle olgunlaşır hayat?
Ne zaman kalem hükmeder,
El çalışır
Ne zaman kağıda düşer yazı
Büyüdüm deniz gören bir sokak ta,
Yosun kokardı kuşlar…
Balıkçılar taptaze gezinirdi sabahları,
Martılar sevinirdi en fazla…
Büyüdüm deniz gören bir sokak ta,
Kimsesiz bir kıyıdan
Denize fırlattığın
Yalnız bir taşım…
Onun yarattığı halkalar gibi
Büyüsem!
Onların kayboluşu gibi
Bir alt geçitte korkak zamanlar gibi yaşam,
Karanlık korku kokuyor,
Ürkeklikte yak sesleri…
Gün yüzü hangi uçta?
Her yan sliüet belirsiz.
Ezberden yol tutuşlar
Havalanır
Bir çift güvercin,
Kucaklaşırlar kanatlarıyla
Pembe gagalarında
Bilindik melodi.
Koskocaman ak bahçe de,
Pamuk toplayan kızın yorgun düşen gölgesi.
Al yanaklı Ayşe’nin
Ali görmesin diye koynuna sakladığı
Tırnakların çilesi.
Alıp gitsen de başını,
taşıdığım yürek yükü
bende ya.
Ne koyduysan içine
ellenmemiş
duruyor tek tek.
Ne büyük
ellerin vardı,
kocaman bir yüreğin.
Bir büyük
ayrılık için
el salladın,
Güzel şeyler için
El ele yürümek
Seninle bir olanı
Yanım da bilmek
Özgürce düşünmek
Özgürce gülmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!