Niye uzaktayım?
Diye sorduğunda;
Sızlar ya içinde bir yer.
Islak bir toprak kokar,
Camın önünde fesleğenler.
Türkü söyler tepelerden
Biri yerli yersiz
Gözyaşlarıma,
Biri hastalıkta kullanıp
Attığım,
Biri vedaya salladığım
Rüzgar.
Menekşe dererdi elleri
Baharlardan
Menekşe kokardı boyalı elleri
Abla derdi sana getirdim
Menekşeleri
Mutlu edemezdi hiç bir şey
Sımsıcak rıhtımdan
Herkesin çekildiği günlerde
Hırçın dalgalar
Yavaş yavaş kayboluyor artık
Güneş gösteriyor ucunu bir ara
Uzun uzun düşler kurduğum
Sarıyla savrulan bir mimoza
Büyüyor bahçemde…
Sapsarı yağmurlar gibi
Her dal…
Ezberlemişim kokusunu,
Uzaklardan kokluyorum,
Çaresiz ayrılık,
Boşuna hüzün.
Mümkün değil mi artık kavuşmaların?
Nerede,
Mavi de kucaklaşıp,sevdadan öldüğün?
Kapanan defterin sayfalarıyız.
Çıkaramadım iç sesimi direniyor.
Olamadım bir telefon kadar,
Bir çalar saat kadar,
Ya da şarkılarda ki notalar.
Çıkaramadım iç sesimi dışarıya,
Hep ben de bir yerlerde
İlk sendin!
Kalbimi sıkıştıran aniden
İlk sendin gönlüme karaladığım
İlk senin sözlerin
Şiirlerime peş peşe gelen
İlk sendin
Bak hava soğudu iyice
Sandallar gecenin ilk dansına başladı
Bilmiyorsun bu akşamda
Bir ürpertiyle içimden sen geçiyorsun
Ben biliyorum ilk ayrılığa gebe bu gece
En doğrusu bu mu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!