Dertler hep köşeli
yaşamlarsa düpedüz.
Yanlızca biri büyük
bin bir derdin içinde
oda yaşam savaşı
dört köşede bekleyen.
O vedanın ardından
Geriye dönüp baktığın da
Gördüğün viran
Senin eserindir.
Yaşam kırıklarından hiçbir şey
Kalmadı geriye
Sırtında ki yükten mi,
Hayat mı belini büken?
Eller iki yanında
Eller ki kavruk güneşten…
,
Ben kırkından sonra
genç yaşayıp,
yirmisini sürenlerdenim.
Ben ağaçtaki meyva,
sabahları taze çiğ tanesi,
bir kuşun kanadındaki tüy,
Özlemin bir ucunda
gurbet,
bir ucunda ben!
Ya zamansız bir mektupla,
telefonun zil sesiyle
ulaşır bana! Beklenen…
Bir güvercin bulmuş
çocuk..
Yarısı siyah,
yarısı beyaz..
Bitecek şimdi yalnızlıklar,
gideceği yer belli
Kıpkızıl bir şafağı
Bekler gibi bekliyorum
Hadi oluver
Beklediğim dilek
İstediğim şey
O kadar zor mu ki
Bazen sensin o yalancı çiçek
Kah dallanıp budaklanıyorsun
Bazen açıyorsun sen ve ben kadar gerçek
Unutma biz de bir yaşam var
Gökkuşağının renkleri gibi ayrı
Her biri bir duygudan yoğrulmuş tek tek
Yaşamın hakkını vermek gerek!
Dopdolu olmalı,
ve yaşanılası her şeyle…
Çocukluğun hakkını vermek gerek!
oyunlar hiç bitmemeli,
düşmeler yerli yersiz…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!